Terugkijkend hebben sommige van de keuzes, en de daaruit voortvloeiende maatregelen, anders uitgepakt dan verwacht. Dat stellen de voormalige bestuurders en commissarissen van Meavita in een schriftelijke reactie op het definitieve onderzoeksverslag van de Ondernemingskamer in Amsterdam.
Dit deed onderzoek naar het beleid en de gang van zaken bij het Meavita-concern dat in 2009 failliet ging. Het onderzoeksrapport schrijft het faillissement toe aan wanbeleid door zowel het bestuur als de toezichthouders.
De ex-top meldt dat in 2006 bij de voorbereiding van de fusie tot Meavita“het gangbare bestuurlijke model van de eerdere fusie tussen Sensire en TZG” te hebben gevolgd. Dit omdat het behoud van zorg en hulp zo dicht mogelijk bij de cliënt voorop stond.
Tv-foon
Het doel van de fusie tussen Sensire & TZG en Meavita was verder drieledig: “versterking van de dienstverlening, vorming van een tegenkracht ten opzichte van zorgverzekeraars en zorgkantoren, en kostenbesparing”. Behalve door het behouden van de decentrale aansturing van afzonderlijke werkmaatschappijen, moest dit worden bereikt door innovatie in de zorg. “Daarbij hoorden initiatieven om zorg op afstand te ontwikkelen, bekend onder de naam tv-foon. Het was toen al overduidelijk dat mede door bezuinigingen sterke behoefte bestond aan concrete innovatieve plannen. Het genomen initiatief van Meavita Nederland was kansrijk, maar kwam misschien te vroeg.”
In totaal schafte de Meavita-top 30 duizend zogeheten tv-foons aan, met het voornemen om op te schalen naar meer dan 100 duizend exemplaren.De top van het failliete zorgconcern Meavita negeerde al vanaf de ontwikkelingsfase interne waarschuwingssignalen over technische mankementen van de beeldtelefoon. Ook waarschuwingen over de beperkte expertise bij de uitrol van het project werden in de wind geslagen. In de eerste instantie waren er in 2006 zo’n 10 duizend kastjes aangeschaft die volgens planning medio 2006 uitgerold moesten zijn. Eind 2006 waren er slechts 1300 in gebruik genomen. Toch ging bestuurder Meuwese over tot de aankoop van nog eens 20 duizend exemplaren. Het project komt niet van de grond en stopt in 2008. Het heeft uiteindelijk 20,3 miljoen euro gekost.
Lees meer over het mislukte tv-avontuur van Meavita: ‘Kunt u mij de weg naar Hilversum vertellen?’