Gertrude van den Brink, bestuursvoorzitter van Middin, plaatst vraagtekens bij de toekomstige rol van familie, vrienden, buurten en wijken in de zorg voor kwetsbare mensen.
“De wijk wordt nu soms voorgesteld als een soort Haarlemmerolie, het middel tegen alle kwalen. Maar niet alles in de wijk is krachtig of prachtig. Er zijn genoeg wijken waar de ‘buurt’ niet naar je omkijkt.” Dit zegt Van den Brink in het septembernummer van Skipr magazine tegen interviewer Willem Wansink.
Beschutting
Van den Brink steunt de hervorming van de langdurige zorg die in 2015 ingaat. Maar ze waarschuwt voor de kwetsbaarheid van haar cliënten. Vooral licht verstandelijke gehandicapten die zelfstandig in een wijk wonen, kunnen in de knel komen. “Sociaal gezien zijn deze mensen niet altijd even sterk. Terwijl zij juist de beschutting nodig hebben die wij hen kunnen bieden”, aldus de Middin-bestuurder. Ze wijst op de dreigingen: “Eenzaamheid, verslaving, de verleiding door loverboys en uitbuiting.”
Retoriek
Tegen iedereen die met Middin te maken krijgt, zegt zij: “Kom kijken. Als Haagse politici ons bezoeken en meemaken hoe wij omgaan met mensen die een beperking hebben, dan maakt dat meteen verschil. Dan verdwijnt de retoriek. Want niet de dagkoersen van de Tweede Kamer zijn bepalend voor de kwaliteit van zorg.”
Simpel
Haar adagium? “Slim concurreren is niet meer van deze tijd. Het gaat om samenwerken, zowel intern als extern. Binden is het kenmerk van de toekomst: slim verbinden en elkaars taal willen begrijpen. Laat je als bestuurder niet afleiden van waar je op de lange termijn mee bezig bent. Heb vertrouwen, geef je medewerkers de ruimte om te innoveren; maak het mogelijk dat zij hun eigen kracht ontwikkelen. En houd het simpel.”