AppleMark
Ondanks alle inspanningen van gemeenten en hun samenwerkingspartners is er nog nergens sprake van een sluitende aanpak van de problemen rond de opvang van verwarde personen. Het streven om deze zomer een dergelijke aanpak in iedere gemeente te realiseren is dan ook “waarschijnlijk niet haalbaar”.
Met name op het gebied van preventie en vroeg-signalering zijn er nog grote slagen te maken. Dat concludeert het ‘aanjaagteam verwarde personen’ in een tweede tussenreportage. De urgentie van het vraagstuk van mensen met verward gedrag is onverminderd groot, aldus het aanjaagteam. Het aanjaagteam is blij met de energie en de eerste stappen die gezet zijn, maar is nog niet tevreden als het om de praktijk gaat.
Complex
“De problematiek blijkt in de praktijk weerbarstig te zijn”, zegt voorzitter Liesbeth Spies. “Het vraagstuk is complex, kan alleen met vele partijen opgepakt worden en een persoonsgerichte aanpak vraagt om fundamentele gedragsverandering. Dit vergt een lange adem gecombineerd met concrete stappen.”
Volgens Spies is het positief dat de ambitie tot sluitende aanpak breed wordt gedeeld. “Dat geeft toekomstperspectief”, aldus Spies. “Nu is het moment om met volharding samen verder door te pakken en de leefwereld van personen met verward gedrag centraal te stellen.”
Beweging
Het aanjaagteam is onder de indruk van wat er gebeurt in de verbetering van ondersteuning, zorg en straf voor mensen met verward gedrag. Zo wordt er onder meer gewerkt aan de onverzekerdenproblematiek. Ook zijn er structureel extra middelen beschikbaar gesteld voor de brede aanpak van verwarde personen. Bovendien werken zes regio’s samen met het aanjaagteam, veelal onder leiding van een (regio)burgemeester en een wethouder zorg. Ze hebben of werken aan een plan van aanpak met de eerder door het aanjaagteam geformuleerde negen bouwstenen. Hoe de regio’s de sluitende aanpak vormgeven verschilt, passend bij de regionale context.
Prioriteiten
Om het proces te versnellen moeten volgens het aanjaagteam een aantal prioriteiten worden gesteld. Zo moeten betrokken partijen meer oor hebben voor de behoeften van mensen met verward gedrag en hun omgeving. Familie en naasten moeten ook toegang tot de hulpverlening krijgen. Laagdrempelige vormen van ondersteuning, multidisciplinaire beoordelings- en opvanglocaties, beveiligde zorg, bedden en langdurige zorg moeten tijdig en op maat beschikbaar zijn, net als zorgprofessionals met expertise op het terrein van verwardheid. Daarbij moet er meer oog komen voor preventie in de vorm investeringen in een stabiele en verbindingen tussen het sociale en het zorgdomein. Ook wil het aanjaagteam minder drempels in bureaucratie en financieringsstromen. Om de eigen regie en snel als ook effectief professioneel handelen te bevorderen moet de papierwinkel versimpeld worden.