Verpleegkundig specialisten investeren te veel in de behandelrelatie. Sociale en emotionele kanten van het ziek-zijn raken onderbelicht, schrijft het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (NTvG).
In de huidige consultvoering van verpleegkundigen staat het monitoren van de behandeling centraal en krijgt het opbouwen van een band met de patiënt weinig aandacht. De verpleegkundigen willen dit laatste juist wel. Deze tegenstrijdigheid tussen wens en werkelijkheid blijkt volgens het NTvG uit een onderzoek van Ada ter Maten-Speksnijder, verbonden aan de Hogeschool van Rotterdam.
Ze interviewde zevenentwintig verpleegkundig specialisten. Zij leveren vergelijkbare zorg als een basisarts. In de consulten vragen ze hoe het gaat met de patiënt en zijn klachten, investeren ze in de behandelrelatie, stellen ze de behandeling en leefstijlveranderingen op de voorgrond en instrueren ze de patiënt hoe deze met zijn ziekte kan omgaan.
Medische cultuur
Verpleegkundig specialisten voeren gesprekken over het dagelijks leven om geen stiltes te laten vallen als ze bijvoorbeeld gegevens invoeren in het elektronische dossier. Ter Maten-Speksnijder zegt dat dit ten koste gaat van de kwaliteit van de communicatie. Zij concludeert dat de coachende behandelrelatie en gezamenlijke besluitvorming belemmerd worden door de medische cultuur waarin verpleegkundig specialisten werken. Ook de tijdsdruk vormt hierbij een probleem.