Plafonds
In 2019 evenals in vele jaren ervoor is er hard gewerkt in de zorgsector. Ieder jaar doen we met z’n alle onze ‘stinkende’ best om het nog beter en efficiënter te doen dan het jaar ervoor. Ieder jaar krijgt de zorgsector meer geld toegewezen in de overheidsbegroting. Maar elk jaar weer als we het jaareinde inzicht krijgen, meestal rond november, zien we de eerste instellingen de media opzoeken met de boodschap dat de gemaakte afspraken met de zorgverzekeraars of gemeente niet toereikend zijn. De plafonds zijn gevuld en patiënten, sommige, kunnen niet meer geholpen worden.
De problematiek in de zorgsector is breed en diep geworteld, het zit verweven in en door onze gehele sector. Er is geen één alles omvattende oplossing. Maar een ding is zeker, het zelfde beter doen dan het jaar ervoor is niet de oplossing. Al jaren praten we over de zelfde uitdagingen en al jaren grijpen we naar dezelfde methodes en oplossingen voor de steeds weer terugkomende hardnekkige problemen.
Andere dingen doen
Met de wetenschap dat de huidige aanpak de situatie wel verbeterd maar niet oplost. Dat de uitdagingen die op ons afkomen de bestaande problematiek eerder groter dan kleiner maakt, mag je verwachten dat beleidsmakers en bestuurders open staan voor ‘anders denken’ en bereid zijn andere dingen te willen gaan doen. Dit vraagt nieuwsgierigheid en de bereidheid bestaande denk modellen te verlaten en moed om het anders te durven doen en de comfort zone te verlaten.
Van buiten naar binnen
Onze sector staat bekend om zijn naar binnen gerichtheid. De onmiskenbare complexiteit, het hoge gehalte aan werkzame professionals en de diversiteit aan stakeholders zijn een feit. Dit zou echter geen reden moeten zijn om eens naar andere sectoren te kijken en van te leren. Het kijken en leren van andere sectoren betekent niet dat ze daar slimmer of beter zijn. Het ‘dieper’ durven kijken zal nieuwe inzichten brengen. De onderliggende principes bij het oplossen van complexe en leiderschap vraagstukken zijn bijna altijd universeel van aard en daarmee niet beperkt tot het alleen toepasbaar zijn voor één bepaalde sector.
De nagenoeg afwezigheid van ‘zelf reinigende markttucht’ in onze sector helpt niet als prikkel om andere dingen te doen. Laat dit echter geen oorzaak zijn om te blijven doen wat je deed, want dan krijg je wat je kreeg en we weten inmiddels dat dit niet gaat bijdragen aan het toegankelijk en betaalbaar houden van onze goede zorg. Laat 2020 het jaar zijn waar we in de zorg beginnen met het doen van echt andere dingen. Ik wens een ieder een nieuwsgierig en moedig 2020.
Peter Bennemeer
CEO, adviseur, toezichthouder en docent
Helemaal eens!
Heb je een idee ‘hoe dan?’
Wim Schellekens