© Africa Studio / stock.adobe.com
Het Rijk en de gemeenten praten nu al maanden niet meer met elkaar over het oplossen van de problemen in de jeugdzorg. Maar niet beginnen met hervormingen van de jeugdzorg is voor de jeugdhulpaanbieders, gezinnen en professionals geen optie. “De problematiek is urgent en als we niets doen betalen de meest kwetsbare kinderen en gezinnen de rekening”, aldus Frank Bluiminck, directeur Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland, namens de ‘driehoek’ van cliëntenraden, jeugdzorgaanbieders en -professionals.
Bijna af
Die hervormingsagenda, waar sinds de zomer aan gewerkt is, was nota bene al bijna af. Zeven werkgroepen hadden hun eindwerkstuk al ingeleverd begin 2022. Het hoefde alleen nog gebundeld te worden in één document en, niet onbelangrijk, er moesten een paar politieke besluiten genomen worden over reikwijdte, wetgeving en financiering.
Slot op de pot
En toen kwam het coalitieakkoord en staakte de VNG met het overleg. Slot op de pot en niemand mocht zich meer uitspreken over wat er in de jeugdzorg moet gebeuren om kinderen en gezinnen met hulpvragen en problemen doelmatig, kwalitatief en effectief te kunnen helpen.
‘Onze jeugd verdient beter’
De zorgaanbieders, professionals en cliënten verbreken nu de stilte. Dan maar zonder het ministerie, het kabinet en de gemeenten. Tijdens de impasse tussen het Rijk en de gemeenten praatten zij door over de hervormingen. “Die complete transitieagenda hebben we dus nooit gezien, maar de werkgroepverslagen hadden we wel”, vertelt Bluiminck. Op basis daarvan hebben in totaal negentien belangenorganisaties een agenda opgesteld waarin ze vertellen wat zij zelf gaan doen en welke randvoorwaarden de partijen nodig hebben om dit uit te kunnen voeren. De agenda heet: ‘Onze jeugd verdient beter’.
Kabinet
In politiek Den Haag stemde de Eerste Kamer tegen de 500 miljoen bezuinigingsplannen van het kabinet. “Het kabinet schuift een reactie daarop nu al weken voor zich uit”, zegt Bluiminck. Het kabinet moet uiterlijk voor 15 april reageren. “We wachten in spanning af. Onder de aanbieders, gezinnen en professionals lopen de emoties hoop op. We hebben geen geduld voor een politiek spel over de jeugdzorg. Je hoort het, het raakt ons professioneel en persoonlijk.”
Niet lullen, maar doen. Hulde!
Eindelijk op eigen kracht veranderen en oplossen. Ik maak mij al vanaf 1984 zorgen over de Jeugd Hulpverlening en heb van alles geprobeerd om er iets aan te doen. Ik zit nu in een opleidingsgroep (TopDog) van fantastische jeugdhulpverleners die ” klem ” zitten in hun werk. Het is zo jammer te zien en te horen dat zij hun kwaliteiten moeten slijten aan rapportages in plaats van aan kinderen en hun ouders. Iedere hulpverlener in de zorg weet de oplossing, maar regeringen en kabinetten doen achter het bureau niets essentieels. De problematiek stapelt zich op door late diagnostisering, te late hulpverlening, versnipperde aanspreekpunten en een hausse aan onterechte diagnostiek op de scholen, waardoor problematiek ook te vaak te ernstig wordt gemaakt. Nog los van de financiering die niet klopt. Kom op met zijn allen, zet door: de politiek heeft zich al 40 jaar NIET bewezen hulp oplossend te zijn.
Dapper en heel hard nodig.