Landelijke regels
De gemeenten en de verzekeraars, die de hulpmiddelen betalen, en de leveranciers hebben samen landelijke regels opgesteld, schrijft minister Hugo de Jonge aan de Tweede Kamer. Dat moet ervoor zorgen dat “de cliënt in alle gevallen centraal staat”. De ondertekenaars nemen hen serieus en “iedereen behandelt elkaar met respect en communiceert met fatsoen”.
Wachttijden
Ook aan dat laatste schortte het volgens veel cliënten nogal eens. Televisieprogramma Kassa verzamelde tal van klachten over de manier waarop mensen werden bejegend en over de lange wachttijden.Er is verder afgesproken dat mensen die een helemaal op hen toegesneden hulpmiddel nodig hebben, kunnen aankloppen bij een vaste contactpersoon. Ook gaan revalidatiecentra en de gemeente of verzekeraar eerder en beter samenwerken.
Steekproef
Het meldpunt dat de betrokkenen in oktober voor klagers hadden ingericht, gaat zich opmaken voor sluiting. Er kwamen honderden klachten binnen, maar De Jonge rekent erop dat dat nu minder wordt en het ministerie dat verder afkan. Er komt geregeld een steekproef onder gebruikers om na te gaan of de maatregelen werken. (ANP)
Ja dit werd eens tijd, Claire
Zullen wij eens stoppen met die cliënt centraal?
De cliënt centraal stellen, is een perspectief vanuit jezelf, dus niet vanuit de cliënt.
Waar het echt om gaat is dat de cliënt als vertrekpunt wordt genomen van al je handelen.
Sterker nog, niet eens de cliënt, want ook die aanduiding is ‘aanbod-gericht’. Immers je bent primair cliënt in relatie tot jouw aanbod (in dit geval zorgverlening), maar ooit was je een persoon en een mens….
Kortom: laten wij de wensen, behoeften en noden van de persoon en mens als vertrekpunt kiezen, om ons aanbod op te richten. Misschien hoeft die persoon dan niet eens of veel minder cliënt te worden, laat staan patiënt.