Door digitale kanalen onvoldoende te benutten blijven ziekenhuizen qua communicatie en kwaliteitsbeleving achter bij andere dienstverlenende organisaties. Dat blijkt uit onderzoek van IBM onder 750 respondenten in Nederland.
Door het groeiende gebruik van internet zijn patiënten niet alleen mondiger geworden, ze verwachten ook dat ziekenhuizen informatie delen en zijn kritischer over de snelheid van dienstverlening. Volgens IBM schieten ziekenhuizen op deze punten tekort. Een derde van de ondervraagden vindt dat zorgverleners in Nederland moeilijk informatie over aandoeningen met de patiënt delen.
Online consult
Een andere veelgenoemde ergernis is slechte planning. Bijna de helft van de Nederlanders ergert zich aan ziekenhuizen die onderzoeken en afspraken niet op één dag kunnen plannen. Daarbij storen veel patiënten zich ook aan de ‘verouderde’ manier van werken in de zorg. Ze shoppen via internet, regelen online hun bankzaken, maar als ze een arts willen raadplegen moeten ze er nog steeds fysiek naartoe en kunnen ze niet online een afspraak plannen. Veertig procent van de ondervraagde Nederlanders geeft de voorkeur aan communicatie met een arts via internet in combinatie met de huidige face-to-face contacten. Eenzelfde percentage vindt dat het maken van online afspraken een belangrijke verbetering in de communicatie kan zijn.
Internet
Uit het onderzoek blijkt ook dat patiënten regelmatig twijfelen aan het oordeel van hun arts. Een op drie verifieert de diagnose van hun arts achteraf via het internet. Meer dan de helft van de Nederlanders vindt ook dat zij onvoldoende geadviseerd worden over op welke online sites zij betrouwbare informatie kunnen vinden. Opvallend is ook dat één op de vijf Nederlanders zelf informatie zoekt zonder adviezen van de arts. Het wijzen op of aanbieden van goede betrouwbare online informatie biedt hiervoor een oplossing.
Delen
Een andere grote ergernis van de Nederlander is het gebrek aan delen van informatie onder zorgverleners. Bijna vijftig procent van de Nederlanders vindt dat zorgverleners moeilijk informatie met elkaar delen, waardoor ze steeds opnieuw hun verhaal moeten vertellen.