Mensen met diabetes type 1 hebben vaak last van chronische vermoeidheid. Die signalen kregen artsen en patiëntenverenigingen al langer, maar dat heeft onderzoek van het UMC St Radboud bevestigd.
De symptomen worden niet veroorzaakt door een schommelende bloedsuikerspiegel, zoals algemeen wordt aangenomen, blijkt uit het onderzoek. Een onregelmatig slaappatroon, gevoelens van machteloosheid over de vermoeidheid en te weinig beweging blijken dan wel weer bij te dragen aan de chronische vermoeidheid. Mensen met complicaties als problemen met hart, bloedvaten en nieren hebben ook meer last van het aanhoudende moe zijn.
Dagelijks functioneren
Het gaat dan om mensen die zo moe zijn dat hun dagelijks functioneren eronder lijdt. Deze vermoeidheid wordt door patiënten ervaren als de meest hinderlijke klacht van diabetes type 1, zo concluderen de onderzoekers.
Volgens onderzoeker Hans Knoop (klinisch psycholoog) zouden de vermoeide diabetespatiënten wel eens baat kunnen hebben bij cognitieve gedragstherapie. “Mensen leren de manier waarop ze omgaan met vermoeidheid te veranderen. Ze leren bijvoorbeeld om hun activiteiten beter in te plannen en een vast slaap-waakritme aan te gaan houden. Niet uitslapen dus en geen dutjes overdag, maar gewoon op een vaste tijd naar bed en opstaan. Het idee daarbij is dat ze daardoor echt minder moe worden.” (ANP)