Het aantal onveilige situaties in de GGZ is het afgelopen jaar fors toegenomen, vindt 60 procent van de ggz-medewerkers in een enquête van CNV Zorg & Welzijn. De geënquêteerden wijzen personeels- en bedden tekort als voornaamste oorzaken aan, terwijl ook de aard van de psychiatrische problematiek ernstiger is geworden en de administratieve lasten toenemen.
Ggz-medewerkers geven hun werksituatie in de peiling een krappe zes, waar dit twee jaar geleden nog een zeven min was. Het zijn signalen die niet genegeerd mogen worden, vindt Suzanne Kruizinga, voorzitter van CNV Zorg en Welzijn. “Medewerkers willen goed en zorgvuldig zorg verlenen, maar zij moeten ook voldoen aan tijdrovende registratie-eisen. Daarbij voelen ze zich onvoldoende betrokken bij de decentralisatie van de zorg en dat werkt demotiverend.”
Wachtlijsten
Bezuinigingen en een afname van het aantal bedden zorgen voor lange wachtlijsten in de ggz. Dat daarmee ook de klachten verergeren blijkt volgens Kruizinga uit het groeiend aantal dwangopnames, dat de afgelopen tijd verdubbelde. “De wachtlijsten verergeren de zorgzwaarte, cliënten komen vaker terug of doen een groter beroep op zorg, terwijl ook ambulance- en politiediensten vaker betrokken zijn”, reageert Kruizinga. “Uiteindelijk wordt teveel op geld gestuurd en dat betekent dat mensen weer snel op straat komen te staan en er onderbehandeld wordt.”
Reorganisatie-moe
“Er is onderhuids veel onvrede en frustratie bij ggz-medewerkers”, stelt ook Tjaard de Vries, casemanager bij GGZ Rivierduinen en bestuurslid van CNV Zorg & Welzijn. “Ze zijn enorm reorganisatie-moe. M edewerkers voelen zich binnen de organisaties niet gehoord. Managementdominantie en bureaucratisering ‘ontzielen’ de zorg. De scheidend voorzitter van werkgeversorganisatie GGZ Nederland Paul van Rooij heeft bij zijn afscheid gezegd: in de ggz ruist en bruist het. Ik ben bang dat hij de stemming van de medewerkers niet goed aanvoelt of bewust negeert. Het piept en kraakt namelijk. De enquête van CNV Zorg & Welzijn is hiervan een voorbeeld. Er moet echt iets gebeuren.”
Als het om de opvang van verwarde personen gaat pleit CNV voor meer geld en middelen voor acute zorg. De Vries steekt de hand ook in eigen boezem. “Er heersen veel verschillende ideologische opvattingen over zorgverlening en hoe om te gaan met verwarde personen. Dit leidt tot onduidelijk beleid rond verwarde personen. Dat komt de oplossing van dit probleem op korte termijn ook niet ten goede.”