Vorig jaar zomer lanceerden de NVZ en ZN samen de website www.dezorgnota.nl. Inmiddels zijn we een jaar verder; het is tijd om de balans op te maken.
De Consumentenbond heeft een uitvraag gedaan onder ruim 500 consumenten. Volgens deze groep zijn ziekenhuisrekeningen gemakkelijker te lezen en te controleren. Een deel van ons doel is dus bereikt! Helaas staat boven het bij de test behorende artikel in de Gezondgids de kop ‘Patiënt is de dupe’. Dat is natuurlijk nooit onze bedoeling.
De term duperen slaat terug op de hoogte van de zorgkosten. Daar is voor de consument nog geen goede uitleg voor gekomen. “Het is ook niet uit te leggen dat als je een appel koopt, je er drie moet betalen omdat mensen er gemiddeld drie kopen”, aldus de redacteur van de Gezondgids. Daar heeft ze natuurlijk helemaal gelijk in. Ook de directeur van ZN heeft hier vorig jaar juli in een blog op Skipr al op gewezen: “Het DOT-systeem, dat uitgaat van gemiddelde zorgproducten die automatisch worden afgeleid uit de activiteitenregistratie van het ziekenhuis, is niet geschikt om een begrijpelijke rekening met een reële prijs te kunnen sturen. Het systeem is daar niet voor ontworpen en de verzekerde stelt er, terecht, veel vragen over.”
Alternatief
Samen met ZN heeft de NVZ een mooi alternatief bedacht. Namelijk: koppel het eigen risico niet aan de DBC-prijzen die ziekenhuizen met zorgverzekeraars afspreken, maar koppel het aan voor de patiënt herkenbare handelingen die in het ziekenhuis plaatsvinden. Denk aan een apart eigen risico voor ziekenhuisbezoek (á 50 euro), een afspraak op de polikliniek (á 75 euro) of poliklinische diagnostiek (á 250 euro). Zo is voor iedereen helder waar het eigen risico aan ‘opgaat’ en wordt de kans kleiner dat door één factuur voor een zorgbehandeling je eigen risico gelijk op is. Zo zadelen we ook de patiënt niet op met een hoge factuur die we niet goed kunnen uitleggen omdat daar zo’n ingewikkeld systeem voor bedacht is.
Praktische bezwaren
Tussen een goed idee en daadwerkelijk uitvoering staan kennelijk wetten en praktische bezwaren. Het pleidooi van zorgverzekeraars en ziekenhuizen ‘hangt’ bij VWS. In de tussentijd heeft VWS wel verordonneerd dat de behandelingen op de spoedeisende hulp en eenvoudige poliklinische behandelingen moeten worden ingedeeld in lichte, middelzware of zware behandelingen. Hierdoor gaan zorgverzekeraars en ziekenhuizen prijzen rekenen voor behandelingen die beter aansluiten bij de zorg die de patiënt heeft ontvangen. Ik begrijp de gedachte, 1.100 euro voor een lichte ingreep als het verwijderen van een vetbultje waar de Consumentenbond in de Gezondgids naar verwijst, zal in dit nieuwe scenario niet meer zo gauw voorkomen.
Versimpeling
Het is goed dat het ministerie nadenkt over een versimpeling van prijzen. Maar de wijziging die men nu wil doorvoeren, vergt ingrijpende veranderingen in de structuur van de DBC’s en is verre van gemakkelijk in te regelen voor de ziekenhuizen. Laten we het probleem liever zo snel mogelijk bij de bron aanpakken en het eigen risico loskoppelen van ziekenhuisprijzen. Zorgverzekeraars, ziekenhuizen en patiënten willen dat. Nu de politiek nog!
Margot van der Starre
Directeur NVZ