Reader Interactions

Reacties 2

  1. Frans Walvis

    De huisartsenpraktijk als verdienmodel is het tegengestelde van wat eerstelijns huisartsgeneeskunde zou moeten zijn. Het systeem is gebouwd op basis van een stuk onderlinge solidariteit zodat er voor alle Nederlanders – van 0 tot 100 – goede, bereikbare eerstelijns zorg op korte afstand beschikbaar is.
    Het is een gegeven dat met het klimmen der jaren het beroep op zorg toeneemt.
    Anderzijds wil ik wel toevoegen dat we, binnen het zorgsysteem, de afgelopen jaren wel steeds meer over de ‘schutting’ gegooid hebben op het bordje van de huisartsen. Het ‘bordje’ is vol, op veel plekken te vol en dat schrikt enerzijds jonge huisartsen af om praktijkhouder te willen worden en anderzijds stopt een toenemend aantal huisartsen ruim voor de pensioengerechtigde leeftijd als praktijkhouder omdat ze niet meer over het te volle ‘bordje’ heen kunnen kijken.
    Ja er zijn tekorten. Ik vind dat we die tekorten moeten aanpakken door ons af te vragen; Wat zijn de kerntaken van onze huisartsen?
    Wat niet tot de kerntaken behoort, moeten we op andere plaatsen beleggen.
    Het vak van huisarts en praktijkhouder moet weer aantrekkelijk worden, zodat meer jonge huisartsen – overgrote meerderheid vrouwen – naast hun sociale en gezinsleven kiezen voor dat prachtige en ongelooflijk belangrijke vak binnen ons totale zorgsysteem

  2. Oscarlopescardozo@olcadvies.nl

    Dit is een zeer beperkte kijk op de huisartsenpraktijk. Waarom zou een huisarts in dienstverband zich niet langjarig willen verbinden aan een organisatie die huisartsenzorg organiseert.De huidige administratieve- en regeldruk maakt het oude model onmogelijk, maar door schaalvergroting kunnen de administratieve lasten sterk verminderd worden. Bovendien kunnen deze werkzaamheden ook door minder hoog opgeleide mensen gedaan worden . Daarnaast kan door een betere automatisering een groot deel van de administratieve belasting geautomatiseerd verlopen. Daar zijn investeringen voor nodig die zo hoog zijn dat een enkele huisartsenpraktijk ze niet kan opbrengen.Waar wel goed op gelet moet worden is dat deze organisatie niet langs financiële lijnen aangestuurd gaat worden, maar langs kwaliteit lijnen. Daartoe is sterk huisartsen leiderschap binnen die organisatie nodig. Alleen organisaties die kwaliteit ondergeschikt weten te maken aan financiën maken op den duur kans te overleven. Hier ligt een uitdaging voor ondernemende huisartsen samen met investeerders. De zorgverzekeraars zorgen er vanzelf voor dat geen excessieve winsten gemaakt worden. Tenzij de NMA en de ZA weer een oligopolie laten ontstaan zoals bij verzekeraars en ziekenhuizen.