Een informatielijn, giro 555, een uitzending van de NOS, een gift op Facebook. Voorzichtige geluiden dat in sommige ziektegebieden ebola op zijn retour zou zijn en de ontwikkeling van een probaat medicijn. Zie daar ebola in het nieuws.
En steeds komt bij mij de vraag op van de man op straat. Hoe erg is het nou? Aangevuld door die van de vrouw om de hoek: hoe groot is de kans dat ik ebola krijg?
Ongewis
Het is te billijken dat mensen zo denken. De antwoorden liggen niet voor het oprapen. De feiten zijn hard, de cijfers liegen niet en de toekomst is ongewis. Ebola is een groot probleem en dat blijft zo. In december komen veel hulpverleners thuis met de feestdagen en recent werd een ampul met een monster van het ebolavirus als een soort van poederbrief verstuurd.
Podiumzicht
Ik wil er graag nog een vraag aan toevoegen. Wat merk ik in het hier en nu van ebola? Dat antwoord heb ik wel paraat, want in de coulissen gebeurt er heel veel. Protocollen, scenario bedenken en afstemming. Heel veel overleggen, werkgroepen en bijeenkomsten. Merkbaar voor bestuurders, professionals en andere gezaghebbenden, uit het podiumzicht voor de man op straat.
Veiligheid
Ook als GGD GHOR Nederland zijn we volop vertegenwoordigd en zitten we aan tafel. Regionaal schuiven de collega’s van de GGD’en en GHOR-bureaus ook aan. Oren, ogen en de mond open. Publieke gezondheid en veiligheid pur sang.
Boodschap
Wat doen we verder? Er is adequaat gereageerd op de hulpvraag van Artsen Zonder Grenzen die we uitgezet hebben. De naderende invulling moet nog komen, maar GGD- en GHOR-medewerkers willen ook graag hun handen gebruiken. We kennen onze rol, weten wat er van ons verwacht wordt en werken elke dag hard aan dat we er klaar voor zijn. En steeds hebben we één boodschap: neem professionele richtlijnen serieus. Zo wordt doemdenken doen en denken.
Hugo Backx
Directeur GGD GHOR Nederland