De bezuinigingingsmaatregelen voor de zorg buitelen over elkaar heen. Ze zijn pijnlijk en fors en hebben stuk voor stuk grote gevolgen voor mensen die zorg nodig hebben.
Schrappen
Zo zal het leven drastisch veranderen voor mensen die met een persoonsgebonden budget (pgb) begeleiding in de klas financieren voor hun gehandicapte kind. Of voor mensen met een ernstige aandoening die met hun eigen zorgbudget regelen dat ze ’s avonds thuis de nodige verzorging krijgen, zodat ze overdag kunnen werken. De subsidies voor patiëntenorganisaties worden nagenoeg gehalveerd. De belangenbehartiging voor de meest kwetsbare mensen komt op de tocht te staan. Mensen met chronische aandoeningen zoals Parkinson, taaislijmziekte of MS die naar de fysiotherapeut gaan, moeten straks twintig behandelingen zelf betalen. Pas daarna kunnen ze terugvallen op de basisverzekering. En dat terwijl juist fysiotherapie mensen kan helpen om weer goed te functioneren. Waarom dan schrappen? En er wordt nog meer geschrapt: het gebruik van tolk- en vertaaldiensten, advies op het gebied van diëten en cursussen voor het stoppen met roken. Dat zit straks niet meer in het basispakket. Daarnaast wordt er een eigen bijdrage voor de tweedelijns-ggz ingevoerd.
Oorzaak aanpakken
Wij snappen als patiëntenorganisaties dat er in deze moeilijke tijden pijnlijke maatregelen genomen moeten worden. We snappen ook dat er kritisch gekeken moet worden naar de omvang van het basispakket. Maar we vinden dat we vooral moeten kijken waar die 1,1 miljard overschrijding vandaan komt. Waar zit het lek, waar loopt het geld onnodig weg? Hoe komt het toch dat het huishoudboekje van de zorg jaar na jaar niet op orde is en wij er met z’n allen geld bij moeten blijven storten? Natuurlijk worden we ouder en kan er steeds meer. Dat levert veel vreugde op maar kost ook geld. Daar betaal ik graag voor. Maar er zijn ook onnodige en bekende lekken.
Verkwisting
Vergelijk het met een gezin van vader, moeder en drie kinderen. De kinderen krijgen allemaal zak- en kleedgeld. Vader en moeder kopen bij te dure winkels, ze betalen contributies bij sportscholen en clubjes waar ze eigenlijk nooit naartoe gaan en ze doen dezelfde onbenullige uitgaven. Ze geven al jaren meer uit dan erin komt en zien maar een manier om snel over meer geld te beschikken: langzaam maar zeker het zakgeld van de kinderen verminderen.
Onnodige kosten
Het gaat in de zorg precies zo. Nog steeds worden er onderzoeken dubbel uitgevoerd, worden er onnodig veel medicijnen voorgeschreven, wordt er onvoldoende samengewerkt tussen zorgverleners en worden er te vaak consulten gepland die eigenlijk niet nodig zijn. Praktijkvariatie doet vermoeden dat er in sommige regio’s overbehandeling plaatsvindt. En nog steeds worden patiënten van het kastje naar de muur gestuurd voordat ze bij de goede (gespecialiseerde) zorgverlener terechtkomen. De onnodige en irritatieverhogende kosten blijven maar oplopen. Een snelle en makkelijke manier is ingrijpen in het basispakket. Snijden in de langdurige zorg en de hand op de knip als het gaat om vergoedingen voor mensen die de zorg hard nodig hebben.
Wilna Wind
Directeur Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie (NPCF)