Reader Interactions

Reacties 2

  1. Jeroen BECKER

    Naar aanleiding van dit stuk kreeg ik de vraag van de KNOV waarom ik de kennis en kunde van de eerstelijns verloskundige in twijfel trek.
    Dat doe ik echter niet. Ik stel alleen maar dat er een aantal complicaties kunnen optreden bij een (thuis)bevalling die (gelukkig) maar weinig voorkomen, maar waarbij het met deze aantallen bijna onmogelijk is om hier voldoende expertise in op te bouwen of te onderhouden. Dat is iets wat aandacht verdiend en waar we als keten kunnen samenwerken om deze expertise bij iedereen op peil te houden.
    Waar we vanaf moeten is dat elk kritisch geluid verzand in een jij-wij discussie, want we doen het sámen en we zijn sámen verantwoordelijk (of zouden dat in ieder geval moeten zijn). Zoals één van de reacties (zie mijn LinkedIn) ook aangeeft spelen dit soort aantallen op andere vlakken óók in de tweede lijn: hoeveel stuitbevallingen doen wij als gynaecoloog per jaar? Maximaal één of twee!! De vraag is: hoe kunnen we de zorg zó herinrichten dat ieders expertise optimaal benut en vergroot wordt. Ik denk dat integrale bekostiging ons hier verder mee kan helpen.
    Waarom ik dit soort blogs schrijf, soms met een scherp randje? Omdat ik ervan overtuigd ben dat het voeren van deze discussies (mits met wederzijds respect) ons steeds dichter bij elkaar brengt naar ons gezamenlijke doel.

  2. Veerle Takes

    Natuurlijk valt er winst te behalen in vernieuwende integrale zorg en ook in integrale bekostiging, denk ik. Maar we zijn nog niet op het punt waarbij we al kunnen zeggen dat IB goed genoeg georganiseerd is dat het daadwerkelijk gezondheidswinst oplevert. En om de thuisbevalling aan integrale bekostiging te koppelen gaat voor mij veel te ver.
    De Nederlandse Thuisbevalling is uniek de wereld, juist omdat het hier in Nederland veilig kan. Verloskundigen zijn hoog opgeleid, kraamverzorgsters komen thuis assisteren, er is een adequate samenwerking met ambulance en ziekenhuizen, vrouwen zijn in staat weloverwogen keuzes te maken.
    Door middel van risicoselectie van de verloskundige casemanager blijft thuisbevallen een veilige optie voor moeder en kind. Door middel van (bij)scholing en het kwaliteitsregister blijft de verloskundige in staat op te treden bij complicaties, vaardigheden worden wel degelijk op peil gehouden. Kwaliteit is dus gewaarborgd, ongeacht of de verloskundige de complicatie tijdens een thuisbevalling wel of niet tegenkomt. Dit lees ik niet uit uw stuk. Vaak is het echter al zo dat een verloskundige door de adequate risicoselectie al lang in het ziekenhuis is voordat de complicatie zich voordoet of er een noodsituatie ontstaat (bijvoorbeeld overdracht bij 500ml bloedverlies, ver voor de grens van een fluxus (1000ml)).
    Daarnaast: Een van de belangrijkste voordelen van een thuisbevalling is dat de moeder bevalt met haar vertrouwde verloskundige en slechts 1 kraamverzorgster naast het bed. Bij taakherschikking zoals omschreven in het stuk lijkt juist die persoonlijke zorg met je eigen vertrouwde verloskundige geen toekomst te hebben. Dat zijn oa zaken waar we ons op moeten richten bij de ontwikkeling van IB. Vooralsnog zie ik geen stijging van thuisbevallingen optreden bij de invoering van IB.