Deze week mocht ik mijn medicijnen ophalen bij de apotheek. Niks bijzonders. Behalve dan dat ik niet bij mijn eigen apotheek terecht kon voor dit recept.
Ik heb medicijnen die niet vergoed worden als ik ze bij mijn eigen apotheker haal, enkel bij de poli-apotheek van het ziekenhuis. Voor mij al abracadabra. Wat maakt het nou uit wáár ik ze haal? Vergoeden is vergoeden, lijkt mij. Maar goed, braaf deed ik wat mij gevraagd werd.
Vorige maand vertelde de mevrouw achter de balie mij, tot mijn grote vreugde, dat dit vanaf augustus niet meer nodig zou zijn. Door de zorgverzekeraar was bepaald dat ik per augustus bij mijn eigen apotheek terecht mag. Totdat ik dus nieuwe medicijnen nodig had. Ze moesten tóch bij de poli-apotheek opgepikt worden. Beschaamd vertelde (dezelfde) mevrouw achter de balie mij dat er een foutje gemaakt was, waardoor het systeem niet in staat was om vanuit andere apotheken te leveren en te vergoeden.
Impact op patiënten
Tja. Deze aardige mevrouw kan er natuurlijk niet zoveel aan doen. Ik zag ook wel aan haar gezicht dat zij het enorm vervelend vond. Maar ik vroeg me toch af, of degene die dit ‘foutje’ maakte, beseft hoeveel impact dit heeft op patiënten. In plaats van even op de fiets stappen en vijf minuten later terug komen met mijn eigen medicijnen, moet ik nu in de auto stappen, een klein half uur naar het ziekenhuis rijden, proberen mijn auto (betaald) te parkeren, minimaal een half uur wachten in de drukke ziekenhuisapotheek, de parkeerkaart afrekenen (na even in de rij te hebben gestaan) en weer een half uur naar huis. Dit alles kost mij twee uur, in plaats van hooguit een half uur.
Ik ben goed ter been. Dus kan gemakkelijk zelf even rijden. Voor heel veel van mijn mede-patiënten is dat helaas anders. Sommigen zullen hulp in moeten schakelen van anderen. Dat doe je niet graag, want dat moet al zo vaak als je (chronisch) ziek bent. Weer anderen zullen de medicijnen moeten laten bezorgen. Wat kost dat?
Ondernemer
Ik weet dat het niet alleen maar gaat om kosten. Dat weet ik heel erg goed. Maar de zorgverzekeraars weten dat altijd goed te verbergen. Dus heb ik even uitgerekend wat mij dit ‘foutje’ als persoon heeft gekost. Ik ben ondernemer en vraag een uurtarief van 65 euro. Dat is dus in totaal 130 euro. Daar komen de parkeerkosten en de benzinekosten, dus laten we het afronden op 135. Als ik op de fiets naar mijn eigen apotheek kon, kostte het me een half uur van mijn tijd, 32,50 euro. Dit foutje van iemand achter een computer kost mij dus 102,50 euro. Ik weet best andere dingen waar ik dat geld aan had kunnen besteden.
Het klinkt als geëmmer. Dat weet ik. Maar doe dit eens keer het aantal patiënten dat hier last van heeft gehad, welk bedrag komt er dan uit?
De aardige mevrouw achter de balie sprak de hoop uit, dat het per september wel geregeld zou zijn. Ik hoop het ook.
Journalist die in 2011 borstkanker bleek te hebben
