Als het goed is wordt 2015 het jubeljaar van de zorg. De door het kabinet ingezette omslag in de langdurige en welzijnszorg vindt dan grotendeels zijn beslag. Spijtig is wel dat goede bedoelingen vaak leiden tot schrijnende situaties.
Zo is bijvoorbeeld de bekostiging van kortdurend verblijf in een instelling (nog) niet goed geregeld. Zwaar gehandicapte kinderen en volwassenen die liefdevol thuis worden verzorgd gaan wel eens logeren in een bij hun vertrouwde instelling. Dat ontlast o.a. de mantelzorgers.
Wal en schip
De wijze van bekostiging van deze aanspraak op tijdelijke intramurale zorg is voor 2015 nog zeer onduidelijk. Daarmee dreigt het gevaar dat een specifieke groep gehandicapten tussen wal en schip vallen. De belangenvereniging Ieder(in) heeft samen met de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) hiervoor afgelopen maand bij staatsecretaris Van Rijn van VWS aandacht gevraagd.
Revalidatiezorg
Mij doet dit sterk denken aan de problemen die ontstonden na de overheveling van de geriatrische revalidatiezorg (GRZ) van de AWBZ naar de Zorgverzekeringswet (Zvw) per 1 januari 2013. De bedoelingen waren goed; de overheveling zou leiden tot een beter afstemming in de zorgketen tussen de eerstelijns zorg, het ziekenhuis en het verpleeghuis. Een beter afstemming leidt natuurlijk tot een betere kwaliteit van zorg en tot lagere kosten. Want door de kwalitatief betere revalidatie kan een cliënt eerder naar huis worden gestuurd en toen ging het mis. Niet voor iedereen was het verantwoord dat hij of zij naar huis ging.
Dat leidde tot zeer schrijnende situaties. Voor deze groep patiënten was er namelijk geen plaats meer in het verpleeghuis. Ze werden dus toch gewoon naar huis gestuurd. Voor een langer verblijf in een verpleeghuis is een indicatie voor zorg met verblijf nodig en die indicatie ontbrak. Daar was niet in voorzien. Wat dit betekende voor patiënten voor wie het niet verantwoord was dat ze naar huis werden gestuurd hebben we afgelopen mei in het programma Nieuwsuur kunnen zien.
Lessen geleerd?
Vraag is of we nu volgend jaar beelden op TV te zien krijgen van mantelzorgers die ten einde raad zijn. Ten einde raad om dat de bekostiging van belangrijke en goede zorg niet geregeld is. Alsof het kind met het badwater is weggegooid. Laten we hopen dat er op tijd wordt ingegrepen en dat we dus geleerd hebben van de problemen bij herinrichting van de bekostiging van de geriatrische revalidatiezorg. Zo moeilijk kan dat niet zijn.
Peter Makaske
Interim controller zorg & welzijn