Zorgorganisaties worden gedwongen om allerlei diensten integraal te leveren. Professionals moeten breed kijken en alles kunnen. Dat is op zich goed, maar geef ruimte aan eigenheid. Want je kunt niet èn specialist èn generalist zijn.
Elkaar aanvullen
De passie van de hulpverlener wordt pas zichtbaar als hij doet waarvoor hij is opgeleid. De hulpverlener moet ook de ruimte krijgen om te doen wat hij goed acht. Je kunt pas goed samenwerken als je verschillend bent. Meer van hetzelfde is er al genoeg. Laat zorgaanbieders elkaar aanvullen in plaats van te streven naar one size fits all. Goed overleg is de belangrijkste randvoorwaarde. Wat doe jij en wat doe ik? Als er wordt gezegd dat iets niet kan, heb het er dan met elkaar over.
Meedenken
Neem nou Antje Loorbach uit het Friese Grou. Zij zegt: “Ik had veel problemen en er kwamen veel hulpverleners over de vloer. Iedereen werkt langs elkaar heen. Je bent zo een half jaar verder en dan is er nog niets gebeurd. De hulpverleners gaan ervan uit dat je alle tijd hebt. Je moet overal langs, maar je kunt het openbaar vervoer niet betalen.”
Toen kwam ‘de meitinker’ van Mienskipssoarch langs. Antje werd voor het eerst gevraagd wat ze zelf dacht nodig te hebben, en wat ze zelf kon doen. Antje vroeg en kreeg enveloppen met een postzegel er op. De schuld is intussen gesaneerd. Er is geen hulp meer nodig. Antje en haar gezin redden zich weer.
Slimme zorg
‘Indrukwekkend’, is de reactie van staatssecretaris van VWS Martin van Rijn, op bezoek in Leeuwarden om te horen hoe zorg en welzijn beter en goedkoper kan. Van Rijn luistert aan zijn Tafel van Vijf naar verhalen uit de praktijk op zoek naar slimme zorg. Hij spreekt in Leeuwarden ook ouderen die zich zorgen maken, onzeker zijn en bang voor de toekomst. Want er wordt bezuinigd in de zorg. Van Rijn: ‘Ik moet zekerheid bieden. Een tamelijk lastig klusje.’
Dialoog
Dat klopt. Het gaat er om hoe je het gesprek met de cliënten aangaat. Als je aan een klant vraagt hoe hij gewend was te leven en welke ondersteuning daar in de toekomst voor nodig is, ontstaat er een ander gesprek dan wanneer je zegt dat er bezuinigd moet worden. Dat is ook wat anders dan een verzorgende die zegt: ‘U heeft een indicatie voor 4 uur per week, doe dat nou maar, anders bent u die indicatie straks kwijt.
Zorgbehoefte inventariseren
Vragen over zorg en welzijn simpel oplossen. Er wordt in Friesland maar ook in andere provincies al ingespeeld op de èchte behoefte. De klant wordt niet teveel gepamperd. Een vangnet bieden is essentieel. Als er iets gebeurt waardoor een cliënt meer zorg nodig heeft, dan wordt dat direct geregeld. Dat geeft rust. Een sluitende keten begint met goed overleg over de inhoud, niet over het geld.
Verantwoordelijkheden
Duidelijk moet zijn waar de verantwoordelijkheden liggen. Ik ben niet tegen financieringsschotten, maar dan moet er wel helder gecommuniceerd worden. ‘Dit is mijn klant, wanneer is jouw expertise nodig om hem op maat te ondersteunen?’ Eerst op adviesbasis, dan structureel en met een warme overdracht. Er moet één persoon zijn bij wie de cliënt terecht kan. Die de vraag verheldert en ondersteuning op maat organiseert.
En met een goede, dus warme informatieoverdracht. Want mensen als Antje Loorbach worden al vaak genoeg van het kastje naar de muur gestuurd.
Sanja Bouman
Programmamanager Frieslab