Verzekeraars willen stoppen met aanneemsommen. Na een jaar is de lol er alweer vanaf. Toch is dat gek, want het afgelopen jaar is de groei van de zorgkosten vrij spectaculair afgestopt. En daar waren de aanneemsommen juist voor van stal gehaald.
Wij waren erg tegen een aanneemsom. Zouden er meer patiënten komen dan aangenomen, dan moesten wij die toch behandelen en de kosten uit eigen middelen betalen. Dat was toen de zorgvraag maar door leek te stijgen bepaald geen wenkend perspectief. De verzekeraar was zo echter wel verzekerd van een vaste schadelast. Eigenlijk werd het ziekenhuis daardoor meer een verzekeraar.
De zorgvraag is overigens zeer waarschijnlijk voor een deel gestopt door het hogere eigen risico. Dat is wel dubbel feest. De schadelast is lager dan verwacht door een lagere zorgvraag en daarvan hoeft door het hogere eigen risico ook minder uitbetaald te worden. Toch is het niet alleen maar feest in verzekeringsland. Je wilt om je rol als zorginkoper serieus te kunnen nemen toch ook graag weten wat voor kwaliteit je inkoopt en wat de kosten ongeveer zijn.
Indicatoren voor keurmerk
In haar inaugurele rede zei een lid van onze raad van toezicht recent dat de kwaliteit van de zorg nog niet echt transparant was. Ze constateerde dat er wel meer dan 2000 indicatoren zijn die aan zeker 80 instituten moeten worden aangeleverd. Wij kregen daags daarna van een verzekeraar een brief die stelde dat we niet in aanmerking kwamen voor hun kwaliteitskeurmerk voor darmkanker. Ik boos. Meteen naar die verzekeraar laten bellen. Want volgens mij doen we het juist wel heel goed. Antwoord van de verzekeraar; we kunnen met de onze gegevens niet bepalen wie er goed is. Je zal maar 85 zijn en darmkanker hebben. Waar moet je heen? Wie kun je het vragen? Voor wie nog niet overtuigd is; de Algemene Rekenkamer is ook al niet onder de indruk van al die indicatoren. Het heeft veel geld gekost en de kwaliteit van de zorg is nog steeds niet transparant.
Te complex en ondoorzichtig
Dan de kosten van de zorg. Je moet toch ergens op inkopen. Wij hebben over geheel 2012 op geen enkel moment geweten wat onze inkomsten waren. We hebben uit armoede gestuurd op, jawel daar zijn ze weer; de FB parameters! Later in het jaar hebben we dat systeem geijkt met onze parkeerinkomsten als maat voor het aantal patiënten dat ons ziekenhuis bezocht. Een week geleden, na het opstellen van de jaarrekening, konden we voor het eerst zien hoeveel we in 2012 verdiend hebben. Het huidige financieringssysteem is zo complex en ondoorzichtig gemaakt, dat er nu wekelijks overleg is tussen de koepels en accountants over hoe de boekhoudregels het best geïnterpreteerd kunnen worden om toch nog een redelijk resultaat te laten zien. Of dat het echte resultaat is zullen we nooit weten. Wie goedkoop is of duur, is al lang niet meer te bepalen.
Intransparantie
Samengevat heeft het huidige systeem er na jaren van ontwikkeling voor gezorgd dat de kwaliteit en de kosten van de zorg volledig intransparant zijn geworden. En de patiënt? Die is met een verhoogd eigen risico ook nog eens veel duurder uit. Het lijkt een slechte 1 aprilgrap, maar dat is het helaas niet. Om deze blog toch nog een beetje leuk te laten eindigen had ik overigens wel een leuke 1 aprilgrap bedacht. Hij luidt: “De minister is voornemens om op verzoek van de Tweede Kamer per direct een wet aan te nemen die alle ziekenhuizen verplicht om voor al hun kwaliteitsindicatoren vanaf 2014 beter dan gemiddeld te scoren.”
Ik ben alleen zo bang dat niemand hem zal begrijpen.