Eeke van der Veen stelde onlangs in zijn blog dat het idee van winstuitkering in de zorg is verouderd. Een belangrijk argument voor Van der Veen is de gedachte dat alle ideeën over de toegevoegde waarde van het aandeelhouderschap uit de jaren negentig de revue passeren.
Daarnaast constateert hij in zijn blog dat de winstuitkering de eerste drie jaar met zodanige voorwaarden is omkleed dat het de vraag is of investeerders hierop in willen tekenen. Ook ziet hij nog wat beren op de weg bij de waardering en het feitelijk eigendom, maar dit lijken mij in de praktijk goed te tackelen problemen. Meer reëel is de angst voor investeerders met onduidelijke doelen, zoals vastgoedinvesteerders de farmaceutische industrie, financiële concerns en dan heeft hij het nog niet eens over “andere investeerders”.
Enige tijd terug debiteerde ik dat uit onderzoek is gebleken dat ziekenhuizen waar artsen in het bestuur zitten beter presteren. Voor u misschien een verrassing, voor mij niet. Uit eerdere studies is al lang gebleken dat een grotere betrokkenheid van specialisten bij de ziekenhuisorganisatie beter is. Combineer dit met onderzoek waaruit blijkt dat een bedrijf beter presteert indien de kernprofessionals aandeelhouder zijn en het ontwerp voor de ziekenhuisorganisatie 2.0 is geboren. De medisch specialist als aandeelhouder van het ziekenhuis.
Waarom de medisch specialist?
Om deze vraag te beantwoorden moet gekeken worden naar de belangrijkste doelen van de ziekenhuizen voor de komende jaren. Dat is in de eerste plaats een goede, liefst betere, kwaliteit medisch specialistische zorg. Om dit te bereiken is de input van de kernprofessionals van het ziekenhuis, de medisch specialisten, nodig. Zij moeten zorgen voor innovatie ter verbetering van de kwaliteit en veiligheid van de zorg, zowel op organisatorisch als medisch inhoudelijk vlak. Daarnaast moet het ziekenhuis gaan renderen. In tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt gaat het in een markt niet zozeer om groei, maar om rendement. Ook bij gelijkblijvende omzet kan een organisatie beter renderen, door de juiste producten te leveren, tegen lagere kosten. Om zowel betere kwaliteit, innovatie en rendement voor elkaar te krijgen moeten er duidelijke keuzen gemaakt worden: welke zorg doen we wel en, nog belangrijker, wat doen we niet? Waar zijn we goed in? Waarin gaan we investeren?
Indien een medisch specialist aandeelhouder zou zijn van zijn eigen ziekenhuis, dan verdwijnen de schotten tussen de maatschappen en tussen de maatschappen en het ziekenhuis. De zo broodnodige keuzen zullen dan ook sneller kunnen worden gemaakt en door medisch specialisten breder worden gedragen. Het belang van de maatschap is namelijk versmolten met het belang van het ziekenhuis.
Wat is het resultaat?
Uiteindelijk zal dit leiden tot een ziekenhuis waar veilige en goede kwaliteit zorg wordt geleverd tegen een lagere prijs. De specialisten en het overige personeel werken graag in deze innovatieve en betrokken omgeving. Er is dan ook een sterke positie op de arbeidsmarkt.
Terugkijkend naar de bezwaren van Eeke van der Veen tegen het aandeelhouderschap van het ziekenhuis, zie ik bij de medisch specialist als aandeelhouder geen problemen. In de eerste plaats is er geen probleem met de voorwaarden voor winstuitkering in de eerste 3 jaar. Het zijn mensen die vaak jaren verbonden zijn aan een ziekenhuis en helemaal niet uit zijn op korte termijn gewin. En voor wat betreft de praktische problemen ten aanzien van de waardering en het eigendom van het ziekenhuis kunnen deze goed worden getackeld. De angst van Van der Veen voor investeerders met een onduidelijke agenda speelt bij medisch specialisten geen rol. Hun eerste focus ligt daar waar die hoort, bij de patiënt.
Congres en debat
Binnenkort organiseer ik dan ook een congres over dit onderwerp. Ik hoop dat Eeke van der Veen zich ook opgeeft. Dat kan via www.meeting2inspire.nl