In de week waarin de eerste zorgverzekeraar een premieverhoging van 40 euro per jaar aankondigde, waarin de Kamer sprak over de verhoging van het eigen risico met 40 euro, en huisartsen op het punt staan een actiedag te houden tegen het terughalen van overschrijdingen, viel één berichtje in het niet. Een aantal universitaire medische centra is in samenspraak met de fabrikanten bezig de ontwikkeling van scans te verfijnen, zodat er steeds meer zichtbaar is op de scans.
Hierdoor kunnen patiënten met minimale inspanningen diagnostische onderzoeken ondergaan die veel informatie opleveren, voor echte gerichte behandelingen. Dat is goed nieuws. Drie weken geleden presenteerde de KWF Kankerbestrijding zijn rapport waarin het aangaf dat meer dan 50 procent van de mensen die kanker krijgen daaraan niet overlijden. Wel zal een groot deel van hen levenslang medicijnen moeten slikken. Kanker is in veel gevallen een chronische aandoening geworden. Ook goed nieuws.
Keuzes
Overal wordt hard gewerkt aan een verdere verbetering van onze gezondheidszorg. Iedereen die ziek wordt, kan daarvan profiteren omdat we een zorgverzekering hebben die mensen tegen dezelfde premievoorwaarden verzekert, jong of oud, ziek of gezond. De keerzijde van deze ontwikkelingen is dat de kosten van onze gezondheidszorg sterk stijgen. In deze kabinetsperiode hebben de coalitiepartijen afgesproken dat de zorgkosten met 15 miljard euro mogen stijgen, juist om de zojuist genoemde ontwikkelingen mogelijk te maken en ook nog de gevolgen van de vergrijzing het hoofd te bieden. Nu de uitgaven zelfs nog harder stijgen, zullen we keuzes moeten maken.
Geen financiële selectie
Iemand die ernstig ziek wordt, door bijvoorbeeld kanker, krijgt met zulke hoge kosten te maken, die voor bijna niemand zelf op te brengen zijn. Hetzelfde geldt voor iemand die langdurige, hoogwaardige verzorging en verpleging nodig heeft. Dat valt niet op te brengen. Daarvoor moeten we met z’n allen betalen via de verzekering. Het kan niet zo zijn dat wij om financiële redenen mensen behandelingen of langdurige zorg moeten gaan onthouden. Niet nu, maar ook niet in pakweg 2030. Daarvoor zullen we de kosten echt beheersbaar moeten houden, want we willen ook niet enorme premiestijgingen om dat alles te betalen.
Solidariteit
Het zijn moeilijke keuzes, omdat ze mensen financieel raken. Maar berichten zoals verbetering van technieken om meer informatie uit een scan te halen of de overleving van meer dan 50 procent in geval van kanker, of de (dure) medicijnen die reumapatiënten kunnen gebruiken om te voorkomen dat ze invalide worden, motiveren mij om inderdaad deze moeilijke keuzes te maken. Het is van groot belang dat we de solidariteit in de zorg overeind houden, waarbij we ons zullen moeten realiseren dat zorg meer zal gaan kosten.