Er komen ingrijpende veranderingen in de langdurige zorg. De AWBZ gaat bij het grof vuil. Deze wet die de aanspraak op langdurige zorg regelt, gaat ten onder aan het eigen succes.
Te veel mensen doen er een beroep op. De kosten zijn niet meer op te brengen. Een nare boodschap, maar ik begrijp het.
Wat vertelt de overheid? Niet dit verhaal. Wel dat mensen liever zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Dat klopt. Daarom gaat de zorg nu wijkgericht aangeboden worden. Dat is mooi. Huisartsen, paramedici, wijkverpleegkundigen, welzijnwerkers, persoonlijk begeleiders, schuldsaneerders gaan op wijkniveau samenwerken.
Klinkt goed. Mantelzorgers gaan nog meer bijspringen. Prachtig om dit allemaal na te streven. Stel dat ’t lukt. Is de onbetaalbaarheid van de AWBZ hiermee volledig opgevangen? Die suggestie wordt wel gewekt. Ik geloof er geen bal van.
Feit is dat er minder zorg vergoed wordt. Feit is dat zorgaanbieders het met veel minder geld moeten doen. Dan is het onmogelijk dezelfde zorg te bieden. Durf dat te zeggen! En doe niet net alsof alles op het oude niveau blijft, omdat we wijkgericht gaan werken.
Zorg op het huidige niveau is onbetaalbaar geworden. Liever een vervelende boodschap, dan foute verwachtingen wekken.
Wolter Knijff,
Senior communicatieadviseur Cordaan
Onder het motto ‘Navigeren in een nieuw zorglandschap’ houdt Skipr op 20 juni een congres over de transitie van de langdurige zorg. Voor meer informatie, klik hier.