Volgens de hoogleraren, longartsen, urologen en huisartsen heeft de coronacrisis “de problemen waarmee de gezondheidszorg al jaren te kampen heeft nog pijnlijker zichtbaar” gemaakt. Het gaat onder andere om het tekort aan personeel, gebrek aan regie, te veel bureaucratie en het verlenen van onnodige zorg.
Onduidelijk
“In het huidige zorgstelsel is vaak onduidelijk wie waarvoor verantwoordelijk is en wie wanneer de regie voert”, schrijven de artsen. “Er wordt te veel overgelaten aan de markt, aan lagere overheden als gemeenten en het ‘veld.’” Ook zien zij dat “de principes van marktwerking en concurrentie” een goede zorg in de weg staan.
Regie nemen
De artsen roepen volksvertegenwoordigers op zich “concreet uit te spreken, hoe u denkt de schaarste in de zorg te verdelen en hoe u de regie hierover in handen wilt nemen”. Ook willen ze dat de overheid niet wegloopt voor grote preventieve maatregelen zoals “het stoppen van tabaksgebruik, het instellen van de suikertax, van mentale weerbaarheid- en beweegprogramma’s en het aanpakken van luchtverontreiniging”.
In het manifest nodigen de artsen Eerste en Tweede Kamerleden uit om met hen rondetafelgesprekken te voeren. “Zodat u direct van de werkvloer hoort welke problemen nu opgelost moeten en ook kunnen worden.” (ANP)
Helder. En beter laat dan nooit.
Heel belangrijk dat juist geneeskundigen weer de vinger op de zere plek gaan leggen. Wel laat, met een verdrinkend kalf als spreekwoordelijk incentive. Maar nu het oorzaak-gevolg verhaal nog duidelijk krijgen en daarvoor zal het geneeskundig apparaat toch ook de hand in eigen boezem moeten steken. Brengen we zelf nog wel die geneeskunde, waar het meest behoefte aan is? De tijd, dat Rogier van Boxtel (ex Menzis) en Willem Vermeend ( ex staatssecretaris) in een boek onze ‘hoogstaande’ geneeskunde ( publicatiekanon?) de toekomstige motor van de economie noemden is echt wel voorbij, omdat zelfs gezond verstand over geneeskunde ver te zoeken was. “Politiek bedrijven” werd door Virchov, der Pabst der Medizin , maar ook oprichter van een politieke partij als “geneeskunde bedrijven in het groot” genoemd . Hij kreeg de aartsconservatief Bismarck zover, dat deze de meest progressieve, preventieve en sociale wetgeving ter bescherming van het individu en vooral het kind opstelde. Maar ook in zijn eigen leven en familie liet hij zich leiden door de preventiekennis, die de hygiënisten brachten. Moeten we ons niet afvragen of de (para-)medische opleidingen terug moeten naar de oorspronkelijke opbouw? Eerst de basisvakken en volledig snappen, hoe een gezond lichaam eruit ziet ( hoort te zien) en in volledige samenhang kan functioneren. Als de Gezondheidsleer door de geneeskunde in ere was gehouden en haar doorwerking in de common sense en in de pedagogie ( Comenius, Montessori) had behouden, dan zat onze jeugd niet letterlijk voor de grootste pandemie van aan leefstijl gebonden aandoeningen. Er is vaak genoeg voor gewaarschuwd: instappen in het Anglo-Amerikaanse model en in tientallen sub- en supraspecialistische los van elkaar naar oplossingen zoekende orgaanspecialisten zal heel duur, heel insufficiënt en professioneel weinig bevrediging gevend zijn. Zo’n virus brengt ons in een klap terug op hygiënisch denken. We moeten de curve zien te drukken!
Dit lijkt mij een nuttig manifest. Het zou echter een gemiste kans zijn als dit met één betoepsgroep bedprpken wordt. Want het tekort aan personeel bestaat vooral uit een tekort aan verpleegkundigen. Dus deze horen zeker aan tafel, er zijn goede ideeen in onze vakgroepen en verenigingen. Helaas is het nog vooral het medisch model wat de klok slaat en daarmee de beslissingen beinvloedt. En daarbij denk ik dat de medici zeker naar zichzelf moeten kijken: veel vernieuwingen lopen nig te vaak stuk op onwil om samen te werken tussen maatschappen , tussen eerste en tweede lijn etc. en vaak gaat het dan toch om geld en wie het voor het zeggen heeft.
Dus vernieuwingen : heel graag maar doe het vooral samen met de verpleegkundige beroepsgroep
Louk Vencken 14 juni 2020, lmvencken@gmail.com
Jammer dat ik niet eerder van deze actie gehoord heb, want dan had ik zeker mee gedaan. De laatste jaren eigenlijk al vanaf 2006 heb ik meermalen in woord en geschrift (meerdere korte stukken in het fd, o.a. op 18-10-’10, 15-04-’14, 31-10-’14) critische opmerkingen gemaakt over het in Nederland vigerende zorgstelsel. Markt werking en medische zorg zijn onverenigbare gebieden. Het stelsel is zeker aanleiding tot gewilde fraude en verkeerd declareren per ongeluk. (Bureaucratie !) Polypragmasie en reclame voor het eigen “medisch product” worden niet geschuwd. De verschillen in inkomen tussen specialisten in loondienst en artsen die hun practijken als producten in de markt runnen, zijn veel te groot. Er zijn nog andere bezwaren tegen ons zorgstelsel. Maar ik laat het hier even bij.
Duidelijk. Volledig mee eens.