De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) krijgt in het kader van het overgangsregime naar vrije prijzen van minister Klink aanzienlijk ruimere bevoegdheden. De marktmeester in de zorg krijgt op grond van aanvullingen op de Wet Marktordening Gezondheidszorg (WMG) de vrije hand om tarieven en inkomsten vast te stellen en desnoods terug te vorderen.
Afromen
In zijn toelichting op de plannen voor uitbreiding van de prestatiebekostiging schrijft Klink ondermeer dat de NZa de bevoegdheid krijgt om “een vaste grens, ondergrens, bovengrens of bandbreedtegrens vast te stellen voor het totaal aan werkelijke of fictieve inkomsten of toegestane kosten van de zorgaanbieder voor een daarbij aan te geven periode”. De marktmeester in de zorg mag bovendien bepalen hoeveel individuele aanbieders van het gemiddelde mogen afwijken. Overschrijding van de door de NZa vastgestelde grenzen, kan worden afgeroomd, waarbij de NZa de hoogte van de terugstorting vast stelt. Enige beperking hierbij is dat het teruggestorte bedrag niet hoger mag zijn dan de overschrijding.
Honoraria bevroren
Ook ten aanzien van de medisch specialisten wil Klink gedurende het overgangsregime strakke regulering. Als het aan de minister ligt wordt de prestatiebekostiging van medisch specialisten in 2011 bevroren. Mede door de introductie van prestatiebekostiging is het budgettaire kader voor medisch specialisten in 2008 met naar schatting van VWS ruim een half miljard euro overschreden. Klink onderkent dat hernieuwde budgettering van de honoraria tot lagere productie en wachtlijsten kan leiden. De minister wil daarom in 2012 weer terug naar prestatiebekostiging, maar alleen als er nieuwe normtijden voor medisch specialisten zijn.
Korte duur
De strakke regulering tijdens het overgangsregime is volgens Klink nodig om een ongecontroleerde groei van de zorgproductie tegen te gaan. Daarnaast heeft de ziekenhuissector in 2011 nog een bezuiniging van minstens 150 miljoen euro te realiseren. De ziekenhuizen moeten zich troosten met de wetenschap dat het overgangsregime in principe van korte duur is. In tegenstelling tot de NZa die een periode van drie jaar voorstelt, denkt Klink in één jaar een voldoende stabiele uitgangspositie voor de verdere invoering van vrije prijzen te kunnen bereiken.
Geen schoning
Met een korte overgangsperiode wil Klink de ziekenhuizen vrijwaren van een nieuwe schoningsronde. Bij de geleidelijke uitbreiding van het B-segment van vrije prijzen moesten de instellingsbudgetten om dubbele bekostiging te voorkomen telkens stapsgewijs worden verkleind. Dit heeft, erkent Klink,geleid tot instabiliteit van de instellingen
