Kostenoverwegingen zijn geen reden om patiënten dure medicijnen te onthouden. Artsen wijken alleen van de behandelrichtlijn voor dure geneesmiddelen af als hier een medisch-inhoudelijke reden voor is. Dit blijkt uit onderzoek dat in opdracht van minister Klink van Volksgezondheid is uitgevoerd door NIVEL en het EMGO instituut/ VUmc.
Vermeende onderbehandeling
Het onderzoek is uitgevoerd naar aanleiding van geluiden van patiëntenorganisaties over vermeende onderbehandeling. Op aandringen van de Tweede Kamer stemde minister Klink in 2008 in met een diepgravend onderzoek naar de vraag of er minder werd voorgeschreven dan op basis van de richtlijnen kon worden verwacht.
Geen financiële overwegingen
De onderzoekers constateren nu op basis van de behandeling van borst kanker en de ziekte van Kahler met respectievelijk bortezomib en trastuzumab dat financiële overwegingen geen rol spelen. Artsen wijken alleen van de richtlijnen af als daar legitieme medisch-inhoudelijke redenen voor zijn. Van onderbehandeling is dan ook geen sprake. Ook is de toegankelijkheid van patiënten tot de twee onderzochte dure geneesmiddelen gewaarborgd.
Weinig transparant
De onderzoekers constateren wel dat de verstrekking van dure geneesmiddelen nu weinig transparant is. Ziekenhuizen kunnen op basis van hun huidige administratieve gegevens geen overzicht geven van de kwaliteit van zorg in relatie tot het gebruik van dure geneesmiddelen. De onderzoekers wijzen er ook op dat ziekenhuisbestuurders zich zorgen maken over de toekomstige betaalbaarheid van dure geneesmiddelen. Dit omdat het aantal dure geneesmiddelen en de indicaties waarvoor ze gebruikt kunnen worden groeit. Demissionair minister Ab Klink van VWS zegt in een brief aan de Tweede Kamer daarom toe om met de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) in gesprek te gaan.
