De RVS geeft aan dat de gemiddelde levensverwachting in Nederland is gedaald van de koppositie in Europa naar de middenmoot. Daarnaast heeft de helft van de inwoners een of meer chronische ziekten. De curatieve zorg loopt nu al tegen de grenzen aan. Bovendien loopt het tekort aan zorgverleners op naar 137.000 in 2032.
Twee belangrijke punten
Bij gezondheid op alle beleidsterreinen gaat het om gezondheid bij alle beleidsbeslissingen te stimuleren. De NFU pleit al langer voor die brede aanpak.
Lahuis: “Preventie betekent volgens ons dat het stimuleren van de volksgezondheid op ieder ministerie een belangrijke rol speelt. Ten eerste is dat belangrijk om ziekte te voorkomen. Ten tweede blijven mensen vitaler en zorgt het voor minder patiënten in het ziekenhuis. In het Integraal Zorgakkoord is opgenomen dat de overheid aan zet is voor het realiseren van een gezonde leefomgeving.”
‘Stok achter de deur’
Het is van belang om los te komen van kortdurende beleidscycli. Volgens de Raad kan opname van gezondheidsdoelen in de wet een kans bieden om dit te realiseren. Op deze manier kan beleid voor langere tijd bepaald worden.
Lahuis laat weten dat de NFU achter dit voorstel staat: “Zo wordt gezondheidsbeleid minder vrijblijvend. Het is een stok achter de deur om de doelen te halen en continu te zoeken naar effectieve interventies die de gezondheid beschermen en bevorderen.”
Het is onbegrijpelijk dat “Volksgezondheid” (positieve en preventieve acties) in het IZA niet meteen als voertuig is opgenomen. Men kan vermoeden dat dit niet past in het jarenlang liberaal overheidsbeleid dat het individu ( ieder voor zich ) en de markt ( die reguleert ) centraal stelt. De overheid op grote afstand (3% van het VWS zorgbudget voor Volksgezondheid). Natuurlijk zal ook de op het individu gerichte gezondheidszorg ( diagnosticeren, adviseren, behandelen, verplegen, begeleiden en verzorgen ) aandacht besteden aan advies inzake gezond bestaan en voorkomende hulp, maar de huidige primaire opgaven liggen op herstellen en langdurig steunen, toch?
Verpleegkundigen en artsen, die oa bij de gemeentelijke ( regionale ) gezondheidsdiensten werkzaam zijn, zullen nu meer maatschappelijk zichtbaar kunnen worden in hun opgaven voor de VOLKSgezondheid. Een goede zaak, maar of VVD, CDA, CU en D’66 zo kunnen denken, lijkt me zeer onwaarschijnlijk.