De nieuwe bekostiging is een belangrijke randvoorwaarde voor afspraken in het Integraal Zorgakkoord (IZA) en het Gezond en Actief Leven Akkoord (GALA) over de landelijke invoering van de ketenaanpak voor overgewicht en obesitas bij kinderen.
Randvoorwaarden
Volgens de NZa draagt deze bekostiging bij aan passende zorg en een gezonde leefstijl voor deze groep kinderen. Aan de andere randvoorwaarden wordt door het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en Zorgverzekeraars Nederland hard gewerkt. Denk dan aan effectieve zorgprogramma’s, voldoende en gekwalificeerde centrale zorgverleners en leefstijlcoaches.
Experimenten
De bekostiging is tot stand gekomen na experimenten in Amsterdam, Arnhem en Maastricht. De experimenten eindigen wanneer de nieuwe bekostiging ingaat, op 1 januari 2024.
In Amsterdam experimenteerden de GGD Amsterdam en zorgverzekeraar Zilveren Kruis met de functie van centrale zorgverlener. De centrale zorgverlener coördineert en zorgt voor afstemming tussen de zorg in het medisch domein en de hulp in het sociaal domein.
Het Maastricht Universitair Medisch Centrum en zorgverzekeraars CZ en VGZ werkten met een centrale zorgverlener en gecombineerde leefstijlinterventie (GLI) voor kinderen. Onder begeleiding werkten kinderen aan het bereiken en behouden van een gezonde leefstijl. Ook in Arnhem experimenteerden Rijnstate en Menzis met deze ketenaanpak.
Sinds het loslaten van onderwijs in de Gezondheidsleer voor brede lagen van de bevolking waarin de gezonde lichamelijke opvoeding in de Voedingsleer (Huishoudscholen!) en breed in het hele onderwijs de Lichamelijke Opvoeding (ooit bij wet verplicht om de gevolgen van het zitten op school op het kinderlichaam te compenseren) door de Mammoetwet is de kunst of de kunde om je kinderen niet dik te laten worden helemaal verdwenen. En dat wordt een dure en steeds meer gecompliceerde zaak omdat dit verlies van kennis ook de aanjager is van de grootste Burdens of Diseaese, ook in ons land, de rugklachten en de artrose ( Zie RIVM VTV 2040) om de de sterk gestegen blessurekans bij kinderen maar niet te noemen.
Minister Dijkgraaf geeft niet thuis bij aangeven, dat veel opleidingen, van ALO, FT en Sportwetenschap tot en met de Geneeskunde en medisch specialistische, deze kennis niet meer bevatten. Het ministerie is alleen “stelselverantwoordelijk” en wil zo de Zorg kennelijk niet ontlasten.
Misschien dan maar een reparatie-Mammoetwet? Tweede Kamer??