NZa laat weten dat de voorbereidingen zijn begonnen voor dit omvangrijke onderzoek. De NZa vraagt na consultatie van brancheorganisaties volgend jaar (van mei tot september) ggz-organisaties die data te geven. Daartoe zijn ze verplicht. Het gaat om instellingen die vallen onder de Zorgverzekeringswet en de forensische zorg, waaronder ook vrijgevestigde aanbieders.
De huidige data zijn van 2017 en werden daarna elk jaar geïndexeerd met de inflatie. “Daarnaast zijn er zaken die invloed kunnen hebben op tarieven”, aldus de zorgautoriteit: “Denk aan veranderingen of verschuivingen in kosten en opbrengsten, mogelijk als gevolg van het zorgprestatiemodel.”
Elke zorgaanbieder die een verzoek van de NZa krijgt, moet nauwkeurig aangeven welke kosten gemaakt zijn per setting en beroepscategorie. De informatie over de zorgkosten worden aan de declaraties gekoppeld. NZa vraagt géén informatie die te herleiden is naar individuele cliënten.
In de tussentijd moet elke GGZ instelling die 500.000 euro en meer omzet per jaar heeft verplicht meedoen aan het onderzoek van de NZa voor een mogelijke tariefverhoging voor 2024. De data daarvoor met uiterlijk 2 april 2023 aangeleverd worden.
Al bij de overgang van de DBC’s naar het ZPM bleek dat de NZa 4% te weinig verhoging had uitgevoerd op de tarieven. Dit is nog steeds niet recht getrokken en de tarieven lopen nog steeds achter ondanks de verhoging voor 2023 van 5,6%. En daarbij hebben de zorgverzekeraars ook nog eens besloten om de vergoedingstarieven maar met 1% tot 3% te verhoging en niet met de 5,6% besloten door de Tweede Kamer.
VWS maakt een begroting voor de GGZ op basis van 100% tarieven die de NZa berekent heeft. De zorgverzekeraars gaan daar standaard bij de contractering 15% tot 25% onder zitten, er wordt zonder dat iemand het echt benoemt dus bezuinigd op de GGZ. Dat noemt men volksverlakkerij.
Wat een windowdressing. Het 100% NZA tarief was met ingang van 2022 al 4% te laag, zie ook opmerking Stroosma. Vervolgens kan niet elke zorgverzekeraar zich in het NZA tarief vinden, sommigen hanteren ‘eigen tarieven’, die liggen uiteraard onder de NZA tarieven.
Vervolgens hanteren de zorgverzekeraars -in weerwil van de uitspraak van de Hoge Raad- collectieve afslagen op het 100% NZA tarief. De gecontracteerde zorgaanbieder krijgt dus nooit dat NZA tarief, maar veel minder. Bij bepaalde consulten soms maar 60%, soms 80%, soms 90%. Maar nooit dat 100% NZA tarief, dat berekend is op kostprijs en jaarlijks met inflatie wordt gecorrigeerd.
Een nieuw onderzoek en eventueel bijstellen van de NZA tarieven is leuk voor de bühne maar levert niets op als deze contracteerpraktijk niet aangepakt wordt. Veel GGZ aanbieders worden niet kostendekkend vergoed, gaan daardoor dure zorg afbouwen, investeringen in innovaties beperken, en de wachtlijsten lopen verder op.
Er is zeker werk aan de winkel voor de NZA, maar ik denk dat die op een ander vlak ligt dan het zoveelste kostenonderzoek.