Mensen die langdurig psychiatrisch patiënt zijn en die zelfstandig wonen, krijgen vaak niet de hulp die ze nodig hebben. Dat concludeert het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) in een rapport over het functioneren van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Het rapport is maandag gepresenteerd.
De weg naar hulpverlening
De mensen met chronische psychiatrische problemen zijn volgens het SCP vaak zelf niet in staat de weg te vinden naar de hulpverlening. De Wmo, die sinds 2007 is ingevoerd om maatschappelijke zorg te regelen voor bijvoorbeeld zieken, chronische patiënten en ouderen, biedt deze groep te weinig hulp. Hetzelfde geldt volgens het SCP voor mensen met een verstandelijke handicap.
Nieuwe wet
Volgens het planbureau werkt de nieuwe wet over het algemeen goed. Bedoeling is om maatschappelijke zorg aan mensen effectiever en efficiënter aan te bieden. De klacht was altijd dat veel welzijnsorganisaties langs elkaar heen werkten en niet de hulp boden waaraan klanten behoefte hadden. Een belangrijk doel van de Wmo is mensen uit hun isolement te halen en zo veel mogelijk mee te laten doen aan de maatschappij.
Adviesraden Wmo
Gemeenten hebben in veel gevallen raden ingesteld met daarin vertegenwoordigers van de ouderen en zieken. Het is de bedoeling dat zij ambtenaren adviseren over hoe de mensen het beste kunnen worden geholpen. Volgens het SCP vallen de verstandelijk gehandicapten en de psychiatrische patiënten bij deze inspraakorganen buiten de boot. (ANP)
