Het langlopende onderzoek biedt waardevolle inzichten voor vergelijkbare aandoeningen, zoals post-covid. Tussen 2007 en 2010 raakten in Nederland vijftigduizend tot honderdduizend mensen besmet met de Q-koortsbacterie. Duizenden werden ziek door acute Q-koorts. Bij ongeveer 20 procent van hen ontwikkelde zich QVS: een complexe multisysteemaandoening waarvoor geen genezende behandeling bestaat. De resultaten tonen aan dat de impact van QVS ook zestien jaar na besmetting aanzienlijk is.
Erkenning
Het QVS-databaseonderzoek benadrukt het belang van structurele aandacht voor post-infectieuze aandoeningen. De uitkomsten laten zien dat QVS niet alleen een medische, maar ook een sociale en economische uitdaging vormt. Door de chronische aard van de klachten en de gevolgen voor werk en inkomen is betere afstemming van beleid, zorg en ondersteuning noodzakelijk. Investeren in erkenning, passende zorg en vervolgonderzoek is cruciaal om mensen met QVS en andere post acuut infectieuze syndromen volwaardig te laten deelnemen aan de samenleving. Ontwikkeling van effectieve behandelingen blijft essentieel om langdurige gevolgen te beperken.
Chronische klachten
Deelnemers ervaren gemiddeld twintig gezondheidsklachten, waaronder ernstige vermoeidheid, concentratieproblemen en lichamelijke uitputting. De ernst van deze klachten blijft over de jaren vrijwel gelijk. Post-exertionele malaise komt bij de meeste deelnemers voor: verergering van klachten na inspanning, die dagen tot maanden kan duren.
QVS beperkt sociale rollen en dagelijks functioneren. De helft van de deelnemers met betaald werk vóór QVS werkt in 2024 niet meer; gemiddeld acht jaar na besmetting zijn zij volledig gestopt. Van degenen die blijven werken, werkt 42 procent minder uren. De financiële gevolgen zijn groot.
“De resultaten bevestigen dat QVS een chronische en beperkende aandoening is”, zegt onderzoekster Sophie Querido van Q-support erover. “Wij pleiten voor erkenning als chronische ziekte, aanpassing van vergoedingssystemen en een specialistisch expertisecentrum.”
Zorgbehoefte
De zorgbehoefte is hoog. Huisarts, fysiotherapeut en psycholoog worden het vaakst geraadpleegd. Hoewel de tevredenheid over de zorg is toegenomen, geeft een derde aan niet de benodigde zorg te hebben ontvangen. Ruim een derde ervaart gebrek aan afstemming tussen zorgverleners en behoefte aan casemanagement.
