Het woord ‘partnership’ schijnt tegenwoordig een belangrijk begrip te zijn. Mannen en vrouwen die met elkaar getrouwd zijn of samenleven zijn ‘partners’. Bedrijven hebben geen klanten en leveranciers, maar ‘partners’. Het nieuwe denken over ouderbetrokkenheid in de onderwijswereld is gebaseerd op het idee dat docenten en ouders elkaar moeten zien als ‘partner’.
In de wereld van de zorg is het niet anders. Zelfs de relatie tussen arts en patiënt schijnt er één te moeten zijn van ‘partnership’. Wie de vele initiatieven in Nederland op het gebied van e-health en zelfmanagement zou onderzoeken ontdekt vermoedelijk dat ze in hoge mate gebaseerd zijn op hetzelfde uitgangspunt: patiënten en zorgverleners werken met elkaar samen als gelijkwaardige ‘partners’ en worden hierbij ondersteund door slimme techniek. Het persoonlijk behandelplan is een overeenkomst tussen ‘partners’ waarin zij de overeenstemming vastleggen die bereikt is over behandeldoelen en -keuzes.
Verschillen
Dat is de theorie. De werkelijkheid is zoals altijd weerbarstig en vermoedelijk is dit een belangrijke reden waarom veel e-health- en zelfmanagementinitiatieven uiteindelijk falen. De werkelijkheid is namelijk dat er zelden sprake is van gelijkwaardigheid. Er zijn enorme verschillen tussen de zogenaamde ‘partners’. Verschillen in intelligentie, macht, deskundigheid, vermogen, belangen, doelen, bekwaamheid en bereidheid.
Opties beoordelen
Ik herinner mij hoe mijn partner, eh…ik bedoel mijn vrouw, een aantal jaar geleden voor de bevalling van één van onze kinderen in het ziekenhuis was opgenomen. De bevalling zette echter niet door en mijn vrouw zat er na een aantal uren aardig doorheen. De beginnende en uiterst sensitieve gynaecoloog begon ons omstandig uit leggen wat de verschillende opties waren. We konden het nog wat aanzien, we konden ook besluiten om een keizersnee te laten doen, we konden dit en we konden dat, maar het was echt helemaal onze keuze. Maar wij wilden maar een ding: een helder advies gecombineerd met daadkracht. Goed, we besloten tot een keizersnee. ‘Uitstekend mevrouw, dan gaan we dat gewoon doen’. De voorbereidingen werden in gang gezet en korte tijd daarna lag mijn vrouw gereed om naar de operatiekamer gereden te worden. Juist op dat moment kwam een oudere gynaecoloog binnen. ‘Onze’ eigen gynaecoloog! Hij keek even en constateerde droogjes opgewekt: ‘oh… die valt er zo uit’. Aldus geschiedde, enkele minuten later werd onze zoon geboren.
Gelijkwaardigheid
Echte gelijkwaardigheid tussen patiënten en zorgverleners is een tamelijk zeldzaam verschijnsel. De goed opgeleide chronische patiënt die alles weet van de eigen ziekte, de intelligente kankerpatiënt die zich uitgebreid verdiept in alle behandelopties en de mantelzorger die zelf arts is zijn voorbeelden van situaties waar ’een dergelijk partnership kan ontstaan. Maar in de meeste gevallen is de patiënt ziek of heeft klachten en wil maar één ding: zorg! Zorgzame zorg. Deskundig en menselijk. En een dokter waar je je met een gerust hart aan kunt toevertrouwen. Uiteraard hoort goede voorlichting daar helemaal bij, evenals respect voor de wensen van de patiënt.
e-Health en zelfmanagement
De consequentie voor e-health en zelfmanagement? Verlaag het ambitieniveau. Lower the bar! Werk aan e-health-oplossingen die eenvoudigweg het leven voor patiënt en zorgverlener gemakkelijker maken en die tijd en moeite voor beiden besparen. Dan gaan ze vanzelf gebruikt worden.
Laurens van der Tang
CEO VitalHealth Software