In Trouw stond onlangs een schrijnend verhaal over het geven van medicijnen aan ouderen in verpleeg-en verzorgingshuizen om hen rustig te houden. Te vaak worden de medicijnen gegeven, niet omdat er een medische noodzaak is, maar omdat de omgeving daarom vraagt.
De onrustige bewoner geeft te veel overlast, men heeft niet de menskracht of de ervaring om dat goed aan te kunnen. Bert Keijzer, verpleeghuis arts zei in dat artikel: ouderenzorg is armenzorg.
Armenzorg
De FNV zorgbarometer kwaliteit brengt 23 juni scherp in beeld hoe ongelukkig veel medewerkers in de verpleeg en verzorgingshuizen zijn. Een op de drie medewerkers zou een familielid niet aanraden in de instelling te komen wonen waar hij/zij werkt. Beroerde signalen over de stand van zaken in de ouderenzorg. Vooral de opmerking van Bert Keijzer laat me niet los. Als ik er wat over nadenk, dan stel ik vast dat:
- Mensen met een lage sociaal economische status hebben een slechtere gezondheid dan hun leeftijdgenoten. Zij leven korter. Zij zijn oververtegenwoordigd in de bewonersgroep van de verpleeghuizen. Armenzorg.
- De keuze voor de specialisatie ouderen geneeskunde niet populair is onder de medische studenten, onder andere omdat het een van de lager betaalde specialismen is. Armenzorg.
- De medewerkers in de verzorging hebben vaak een belabberd laag inkomen. Hun opleiding is vaak niet geweldig, zij zijn vaak onvoldoende toegerust voor hun taak. Armenzorg.
- Een ZorgZwaarte Pakket VenV geeft een lager tarief dan een zelfde ZorgZwaarte Pakket in de gehandicaptenzorg of GGZ. Ouderenzorg is Armenzorg
Bert Keijzerheeft vreselijk gelijk. We hebben met elkaar iets gebouwd uit liefde en waardering voor de ouderen dat niet goed in elkaar steekt. Het is dan ook zeer terecht dat de regering met 850 miljoen uitpakt om hierin verbetering te brengen. Chapeau!
Visie ouderen
Het is tegelijkertijd bizar om te zien dat bij de invulling van de besteding van dat geld de visie van de ouderen totaal niet van belang geacht wordt. De staatssecretaris, de coalitie en gedoogpartners hebben in intieme kring zitten bedenken wat volgens hen een mooie besteding zou zijn. Daar zijn de ouderenorganisaties kennelijk niet bij nodig.
Kracht aanspreken
Nu weten we dat je mensen sterker en gezonder kunt maken door hen in hun kracht aan te spreken. Je maakt mensen zwakker en zieker door hen te benaderen en bejegenen als zielige zwakke patiënten. Iedere dokter hoort dat in zijn opleiding te leren.
Duurzame ouderenzorg
De ouderenorganisaties hebben een en ander maal aangeboden mee te willen denken over de optimale invulling van de beschikbare extra middelen. De CSO publiceerde vorig jaar “Duurzame ouderenzorg met, voor én door ouderen” waarin veel zaken die door ouderen naar voren zijn gebracht. Met dit manifest en een pak aan andere bijdragen had VWS zijn winst kunnen pakken. Ik ken nu een dokter die tijdens de opleiding op tenminste een punt heeft zitten slapen. Zij zegt: wacht rustig af, wij regelen het voor u. zoals eerder gezegd: ziekmakend gedrag.
‘Inbreng ouderen niet nodig’
Op deze lijn doorredenerend zeggen de minster en staatsecretaris van VWS: “We hebben de inbreng van de ouderen niet nodig”. Vervolgens is besloten de hele rijkssubsidie voor de koepel van ouderenorganisaties maar te schrappen. Consequent is dat wel. Maar vooral oliedom. Zo’n aanspreekpunt, zo’n kennispunt van de ouderen en hun organisaties gebruik je als staatssecretaris van ouderenzorg optimaal, zou ik zeggen. Je zuigt het leeg, tapt het helemaal af. Voor die krap vier ton rijkssubsidie voor de CSO ben je dan spekkoper en geven we de ouderenzorg een boost de goede kant op.
Maar nee, de dokterweet het beter.
Wat een arremoei.