Vrancken werd in haar nek gestoken toen ze het restaurant van Mondriaan uitliep. K. zou haar daar hebben opgewacht, aldus het OM.
Sterk verminderd toerekeningsvatbaar
K. stelde ter zitting zich het steken niet te herinneren. Ze kwam pas bij zinnen toen ze een bebloed mes in haar hand zag, zei ze. Naar eigen zeggen wilde ze Vrancken “confronteren” met een mishandeling. Daarbij zou haar voormalig begeleidster haren uit haar hoofd hebben getrokken, om die vervolgens zelf te gaan dragen.
Volgens het Pieter Baan Centrum (PBC) was de verdachte tijdens haar daad “sterk verminderd toerekeningsvatbaar”, wat betekent dat moord de verdachte beperkt is toe te kennen, aldus het OM.
Maar ze was niet volledig van de wereld, bleek volgens het OM. Want nog toen ze achter haar slachtoffer wandelde in het restaurant vlak voor ze toesloeg, chatte ze op haar telefoon met een man met wie ze een seksafspraak maakte. Daarin bedong ze een prijs en condoomgebruik. “Dat past bij gezond gedrag, niet bij een waan waaraan uitvoering werd gegeven door de moord”, aldus het OM. “Ze wist dat wat ze deed, niet mocht. Ze was zich daarvan enigszins bewust.”
Mes in de vijver
Ook haar besef om het bebloede mes in de vijver te gooien geeft volgens het OM aan dat ze besefte iets te doen wat niet mocht.
Uit haar dossier blijkt dat ze al eerder met een mes gedreigd heeft, onder anderen naar haar vader, zus en agenten. Tegen de agenten zou ze hebben geroepen: “jullie kunnen me niks maken, want ik ben ontoerekeningsvatbaar”. Dat maakte dat het OM de rechtbank aanvullend vroeg haar ook na een eventueel einde van de tbs levenslang onder toezicht te stellen om te voorkomen dat ze van haar ziekte misbruik maakte.
Ter zitting las K. een verklaring voor waarin ze sprak van martelkelders en moordenaars bij Mondriaan, en beweerde van koninklijken bloede te zijn. (ANP)
