Voor het onderzoek zijn gezondheidsproblemen en gebruik van huisartsenzorg in 2021 vergeleken met de periode voor de coronapandemie. Hierbij is nadrukkelijk gekeken naar kwetsbare groepen.
Impact zorggebruik
Het onderzoek bevestigt het beeld van eerdere onderzoeken dat de coronapandemie invloed had op het zorggebruik van Nederlanders. Hoe die impact eruit zag, is wisselend. Zo namen huisartsbezoeken voor hoesten, moeheid, sociale problemen en problemen op het werk namen af in 2021 ten opzichte van 2018 en 2019. Wel werden er in 2021 veel meer mensen doorverwezen voor psychische problemen naar de gespecialiseerde ggz dan in de jaren voor de coronapandemie. Daarnaast nam het aantal consulten met de praktijkondersteuner ggz toe. De stijging was het hoogst bij de jongere leeftijdsgroepen; 5 tot en met 24 jaar. “Deze groepen kwamen ook vaker bij de huisarts in verband met suïcidepogingen of -gedachten”, aldus het Nivel.
Ook was er in 2021 een opvallende toename in het aantal contacten met de huisarts in verband met reuk- en smaakverlies. “Deze toename was het sterkst onder mensen met een niet-westerse migratieachtergrond.” Kleine toenames waren te zien bij benauwdheid en geheugen- en concentratieproblemen. Bovendien waren er flink meer huisartsbezoeken voor obesitas dan voor de pandemie en kwam men vaker bij de huisarts door toegankelijkheidsproblemen in de zorg. De onderzoeksresultaten sluiten volgens het Nivel aan bij de verwachting dat bepaalde kwetsbare groepen – zoals jongeren en mensen met bestaande sociale problemen – sterker zijn geraakt door de pandemie.
Hoeveel overlap, deze genoemde aandoeningen?
Met Psychische “problemen” naar huisarts en diens ggz-ondersteuner neemt toe. En dan naar wachtlijst specialistische GGZ ? Lijkt op snel medicaliseren. Is dat passende zorg? Huisarts zou “welzijnsondersteuner” als eerste vangnet kunnen aanbieden, toch? Maar is die “sociaal ondersteuner” of “geestelijk raadsvrouw” wel beschikbaar? Het systeem kraakt in haar voegen.