Maandag 8 april 2013 vindt de eerste editie van TEDxNijmegen plaats met als thema ‘Accelerate from age 0 to 110’. Skipr doet hiervan live verslag op deze webpagina.
Daarnaast kunt u de hele dag de livestream volgen van dit evenement. In de loop van de dag verschijnen er bovendien filmpjes van de TED-talks op youtube.
TEDxNijmegen wordt dit jaar voor het eerst georganiseerd en is de opvolger van TEDxMaastricht. Deze edities, 2011 en 2012, met thema ‘the future of health’ werden eveneens door Skipr live uitgezonden.
—
17:19 Komend jaar wil de organisatie van TEDxNijmegen de bijeenkomst op meerdere plaatsen in de wereld organiseren.
17:15 Afsluiting met muziek en dansende kinderne. De TEDx-vrijwilligers komen ook het podium op.
17:13 De laatste ‘fire-talk’ is voor e-patient Dave (Dave deBronkart). De kraanvogel is een symbool van leven en dood. Dave geeft toe dat hij niet van te voren wist wat hij hier precies zou zeggen, maar de bijeenkomst heeft hem genoeg input gegeven. TED gaat om het verspreiden van ideeën.
Dave leed aan nierkanker en hij kwam via zijn arts in contact met social media. Het redde zijn leven, zo zegt hij. Nu voert hij ondermeer actie voor het opengooien van patiëntinformatie. Het initiatief (the blue button) wil dat patiënten hun eigen data krijgen. Dave noemt ‘Visible body’, gratis software die mensen in staat stelt om medisch diagnostische scans te bekijken, zelfs in 3D.
TED gaat er niet alleen om ideeën te verspreiden, maar vooral om ideeën uit te voeren, aldus deBronkart. Dave sluit af met het credo ‘Let patients help’. Het boek van Dave is alleen vandaag gratis te downloaden voor deelnemers aan TEDx. Klik voor de gratis download.
17:09 Marcel G.M. Olde Rikkert is a professor in de geriatrie in Nijmegen. Hij brengt zijn zoon Joris (16) mee en zijn vader (92). Aging is playing, zegt Olde Rikkert. Zijn zoon en vader tonen dit door te balanceren op een balanceboard. Het balanceboard dient ook als metafoor voor het in balans ouder worden en de balans behouden in het leven en gelukkig en gezond blijven. Hij wil het heersende beeld van ouder worden het liefst herzien. We spelen minder. Jongeren spelen meer en zijn daarom gelukkiger. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat ouderen na het pensioen gelukkiger worden. Zij spelen meer, kaarten bijvoorbeeld meer. Dit is niet alleen goed voor het gevoel van gelukkig zijn, maar ook voor de gezondheid. “Je stopt niet met spelen omdat je oud wordt, je wordt oud omdat je stopt met spelen.”
16:54 Gijsbert van Es, interviewde enkele honderden mensen in de laatste weken of maanden van hun leven. Al zijn gesprekspartners zijn inmiddels overleden. De artikelen verschenen in NRC Handelsblad. Het viel Van Es op dat maar weinig mensen vrij over hun eigen overlijden kunnen praten. Terwijl de dood onvermijdelijk is. Van de vijfhonderd mensen in de zaal, zullen er volgens de statistieken twee de kerst niet halen.
Van Es vertelt over Leen, een van zijn meer recente gesprekspartners. Leen was niet bang voor de dood en dat gold ook voor Esther, die ernstig ziek was. Esther liet zich inspireren door de film The Bucket List en ging onder meer zwemmen met dolfijnen. René leerde Van Es dat je geduld moet hebben om ‘patiënt’ te zijn. Maar is zo passief mogelijk zijn, de beste weg om vredig te sterven? Van Es haalt Laura aan, een twintiger met kanker, die van haar bruiloft ook haar afscheidsfeest maakte.
De les van zijn interviews: iedereen ondergaat het zorgproces op zijn eigen manier, ook al werken artsen graag in protocollen. En de meeste mensen willen niet eenzaam sterven. Van Es roept het publiek op om naar de wensen van stervenden te luisteren.
16:47 Jeroen Verwiel is internist-intensivist op de intensive care afdeling in het UMC St Radboud. Een van zijn speciale aandachtsgebieden is ethiek, voornamelijk op het gebied van het proces van sterven, en de manier waarop artsen kunnen aan het einde van het leven op een menselijke manier te ondersteunen zonder te lijden, wanneer medische behandeling geen genezing biedt.
Hij schetst het verhaal van een jongen die zwaargewond wordt binnengebracht. Behalve breuken heeft hij ook schade aan zijn gezicht en hersenen. Hij wordt kunstmatig in slaap gehouden voor vier weken. Hij blijkt echter in coma te blijven. De artsen reageren enthousiast omdat hij hoog scoort op een schaal die wordt gebruikt voor coma-patiënten. Maar de familie begrijpt het niet. Ze kennen heb als ondernemende levendige jongen. Hoe zal zijn leven verder zijn? Wat is de kwaliteit van leven die deze jongen te wachten staat, vragen zij zich af. De moeder van de jongen smeekt Verwiel als arts om genade te hebben. De arts betrekt de familie in de besluitvorming, praat met de familie en allerlei specialisten en informeert hen allemaal over de ideeën van de familie: hoe de 25-jarige jongen was, altijd bezig in de buitenlucht. Hij zou nooit meer uit het ziekenhuis komen en als een soort kasplantje leven. De hele familie dacht er hetzelfde over en wilde dat de behandeling stopte. De artsen stopten de behandeling en de jongen stierf. Na het maken dan deze beslissing samen met de familie kon Verwiel er vrede mee hebben.
16:25 Edward Gerjuoy (bijna 95), spreekt de zaal toe via een videoverbinding. Gerjuoy werd professor in de natuurkunde en werkte als advocaat. Na zijn emeritaat begon hij een tweede wetenschappelijke carrière als onderzoeker in quatum computing information. Ook in dat veld publiceerde hij in gezaghebbende tijdschriften.
Hoe kan het dat hij op zijn leeftijd nog zo goed kan functioneren, vraagt Gerjuoy de zaal. “Het eerste antwoord is: geluk”. Maar daarnaast leefde hij zo gezond mogelijk: niet roken en traplopen in plaats van met de lift. Maar vooral: hij is gezegend met goede genen. Daarnaast blijft hij via zijn tweede wetenschappelijke carrière intellectueel actief. Dat houdt hem jong en zorgt voor vrolijkheid en een gevoel van voldoening. “Dus blijf ik zo lang mogelijk doen alsof ik niet ouder wordt.”
16:18 Deze ‘fire talk’ begint met een sketch van Henk Smid op de sofa bij de psychiater. Hij praat over ‘failures’ en de schaamte als de uitkomst anders is dan verwacht. Negatieve resultaten worden nooit gepubliceerd. En mislukkingen worden beschouwd als geldverspilling. Het woord Fail staat voor First Attempt In Learning, merkt de psychiater op. Hij vraagt aan Henk Smid: kan je negatieve emoties ombuigen in positieve? Smid vindt dit een goed plan, zodat anderen ervan kunnen leren. Sterker nog: er bestaat zelfs al een website voor: Institute of briljant failures . Smid hoopt dat velen hem zullen steunen om fouten transparant te maken, want falend onderzoek levert een schat aan informatie op.
16:06 Saxofonist André Heuvelman wilde vroeger ‘normaal’ zijn. Hij heeft kortere arm en zwakke pols. Zijn eerste trompet kon hij daardoor niet vasthouden. Het zeilen sterkte zijn pols. Nu is hij solist in het Rotterdam Filharmonisch Orkest. Hij gelooft erin dat iedereen een artiest is. Met u&i Music geeft hij mensen een houten kistje en de mogelijkheid om eigen kunsten te laten zien.
Na een muziekaal optreden loopt Heuvelman weg, maar wordt teruggeroepen door Lucien Engelen. Heuvelman liet de afgelopen week kinderen de heartbeat song spelen in Veenendaal in het kader van een actie van Warchild. Na die actie werden de houten kistjes echter uit Heuvelman’s aanhangwagen gestolen. Engelen roept iedereen op om over de diefstal te twitteren.
15:10 3-D printable molecules: een korte filmpresentatie. Boodschap: als we dit kunnen, kunnen we nieuwe medicijnen printen, je eigen stamcellen printen, je persoonlijke medicijn.
15:03 Remco Bloemen wil de toegangsdrempel tot de gezondheidszorg lager maken, nadat een vriend van hem de diagnose kanker kreeg. Die diagnose liet echter lang op zich wachten. Bloemen’s vriend meldde zich met vermoeidheid bij de huisarts, maar die zag er lange tijd niets spoedeisends in. Pas toen er een serieus vermoeden bestond van een ernstige ziekte, ging het snel.
Het verbaast Bloemen dat het zo lang duurde voor zijn vriend behandeld werd. Er bestaan tegenwoordig goedkope zelfstests. Het is zelfs mogelijk je DNA sequentie te laten betalen via internet. Ook zijn er vele sensoren te koop voor diagnostische zelftests. Waarom gebruiken mensen die technieken niet, vraagt Bloemen zich af. Maar dan: ook Bloemen’s vriend wilde het niet. Zelfdiagnostiek is voor de meeste mensen niet geschikt.
Bloemen pleit ervoor om een tussenstap te creëren. Bloemen stelt voor om naast huisartsen, ook ‘first diagnosers’ in het leven te roepen om de drempel te verlagen die patiënten ervaren als ze naar de huisarts moeten. Zij worden getraind om de bestaande technieken te gebruiken. Zelfs vrienden zouden dan de eerste diagnostische test bij elkaar kunnen doen.
14:52 Een live demonstratie van nao. Dit zijn robots die ontworpen zijn als gesimplificeerde mensen. Zij zijn meer dan alleen leuk. Zo helpen zij autisten. Zij worden makkelijker geaccepteerd dan mensen en zijn geschikt om mee te oefenen in het omgaan met mensen. De volgende stap is dat de nao mensen helpen en ondersteuning bieden. Bijvoorbeeld bij het overeind komen uit een stoel.
14:42 Lucien Engelen van het UMC St. Radboud noemt de documentaire ‘Mist’ over een patiënt die Alzheimer krijgt. De documentairemaakster liet de film zien aan artsen, die daarna stil vielen. Juist omdat de documentaire laat zien hoe een Alzheimerpatiënt leeft, meer dan artsen mee krijgen tijdens de 8 minuten van het polibezoek.
Uit recent Amsterdams onderzoek blijkt volgens Engelen dat slechts 3 procent van de informatie die patiënten geven over behandelingen wordt gebruikt bij het inrichten van de zorg. Het UMC St. Radboud is daarom MedCrowdFund gestart. Het initiatief is bedoeld om de ervaringen van patiënten beter te gebruiken. Patiënten, hun familie en mantelzorgers kunnen onderzoeksvoorstellen doen. Onderzoekers kunnen zichzelf binnen MedCrowdFund presenteren. De patiënten kiezen op basis van die informatie de wetenschapper die hun onderzoek mag uitvoeren. Ook wil het fonds het onderzoek van financiering voorzien, bijvoorbeeld via crowdfunding.
14:25 Kim Spinder helpt organisaties om 2.0-toepassingen te implementeren. Ze werd onder meer ingehuurd door de premier van Nederland. Ze gebruikt social media om hiërarchie te doorbreken. Spinder roept het publiek tijdens haar Tedtalk op om te stoppen met email. Emails werken alleen verstorend. In plaats daarvan is het beter om concrete communicatieafspraken te maken met collega’s. Die afspraken moeten op het gezamenlijke project toegesneden zijn.
14:14 Bertalan Meskó noemt zichzelf tot vermaak van het publiek een ‘nerd’. Hij werkt als projectleider ‘Personalized medicine through genomics’ in het Center for Clinical Genomics and Personalized Medicine van de University of Debrecen. Meskó wil een ‘medical futurist’ worden. Hij gelooft in de mogelijkheden die internet en social media bieden. Meskó wijst erop dat er veel patiënten zijn die het internet willen gebruiken voor zelfmanagement, terwijl veel artsen dat niet nastreven.
Om ervoor te zorgen dat het internet en sociale media ook een betrouwbare bron zijn, vindt Meskó dat het internet ‘geheeld’ moet worden. Daarom begon hij webicini.com, waarmee hij het publiek in twintig talen medische informatie biedt. Zo hoopt hij mensen te scholen in medische kennis.
14:08 Peter van Manen van McLaren praat over het vertalen van data in kennis. Hij vergelijkt een 3 maanden oud kind dat een hartinfarct krijgt met een 3 maanden oude race-auto. Hoe kunnen we het signaleren wanneer dingen beginnen te veranderen. De veiligheid van een formule-1 auto is afhankelijk van controle-systemen. In de formula-1 wereld wordt data gescreend en geanalyseerd, de patronen geïnterpreteerd. Dit systeem van data vertalen naar gebruik is overgenomen door een ziekenhuis. Hierdoor zijn kleine afwijkingen die eerst niet opgemerkt werden, nu verandert in gegevens die waarschuwen. Het gaan om bestaande data die nu anders aangewend wordt.
14:02 Amy Robinson werkt in Sebastian Seung‘s computational neuroscience lab van MIT. Ze bedacht EyeWire, een game om de structuur van het menselijke brein in kaart te brengen. De topplayer is een 16-jarige uit Hongarije, maar er is ook de mogelijkheid om de game in teams te spelen. De game is gebaseerd op wetenschappelijke data die door het spel te spelen geanalyseerd wordt. Op deze manier is het lab van Robinson in staat veel meer informatie te analyseren, die anders in databases lag te ‘verstoffen’.
Robinson wijst erop dat onlinegames op die manier een krachtige tool kunnen zijn voor wetenschappers. Gemiddeld worden internationaal 3 miljoen uur per week games gespeeld. Robinson zou al die ‘brainpower’ graag inzetten voor de wetenschap. Ze verwacht dat de games wetenschap en publiek ook dichter bij elkaar kunnen brengen.
13:54 De 15-jarige Jack Andraka ontwikkelde een nieuwe test voor pancreaskanker. Aanleiding hiervoor vormde het overlijden van een oom doordat hij te laat gediagnosticeerd was. Andraka ontdekte op internet dat veel mensen die deze vorm van kanker hebben hieraan overlijden omdat het te laat ontdekt wordt. Hij besloot een nieuwe manier te vinden die acurater en sneller is. Volgens Andraka loopt de huidige medische technologie achter. Wij verbeteren bestaande technologie. Wat we nodig hebben is vernieuwing, aldus Andraka. Het is tijd om van medische evolutie naar revolutie te gaan. De huidige test om pancreatic cancer op te sporen is 60 jaar oud. De nieuwe kost 3 cent per test en duurt slechts 5 minuten. De test is 400 keer nauwkeuriger dan de bestaande, 100 accuraat en met de kosten van 3 cent per test 26.000 keer goedkoper dan de gebruikelijke methodes.
De 15-jarige had geen enkele medische kennis. Dat werkte juist in zijn voordeel, zegt hij. De bestaande wetenschappers kunnen alleen verbeteren wat ze al kennen. Hij was vrijer in zijn denken. Hij pleit voor het gebruik maken van bio-markers om een diagnose te stellen in plaats van naar symptomen te kijken.
12:55 Pauze. Het programma gaat verder om 13:30 uur. In de tussentijd kunt
11:52 Pauline Dekker en Wanda de Kanter, longartsen in het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk, trekken zich het lot aan van longkankerpatiënten. Zij zijn minder goed georganiseerd dan andere patiëntgroepen. Zij voelen zich vaak beschaamd omdat ze gerookt hebben. Daardoor voelen zij zich schuldig voelen aan dat ze kanker hebben gekregen. Dit krijgen de longartsen vaak te horen. Dat is wat patiënten vaak vertellen als ze te horen krijgen dat ze longkanker hebben door het roken.
De artsen komen op voor deze patiënten die volgens haar slachtoffer zijn. Zij wijzen het publiek erop dat rokers verslaafden zijn die eigenlijk maar één moment van keuze hebben (gehad) en dat is het moment dat ze hun eerste sigaretten rookten. Vaak zijn ze dan nog puber en normaal gesproken is dat niet de leeftijd om verstandige keuze voor het leven te maken, aldus de artsen. Zij geven de tabaksindustrie de schuld. Zij spelen met hun marketing in op deze leeftijdscategorie door sigaretten een flitsend imago te geven en te verpakken in mooie verpakkingen. De artsen roepen op tot preventie zodat deze vermijdbare schade kan worden voorkomen. Jaarlijks sterven 6 miljoen mensen aan de gevolgen van roken.
11:39 Auteur Jan Bommerez spreekt over het belang van samenwerking. In vergelijking met een wolkenkrabber, zou een een termietenheuvel een gebouw van 800 verdiepingen zijn. En toch: termieten hebben geen hersens. Hoe kunnen ze dan zo’n complex bouwwerk maken? Het geheim is samenwerking en synergie. Bommerez pleit voor een open cultuur, waarin mensen samen complexe problemen kunnen oplossen. Het is van groot belang om de dialoog te voeren. Maar dialoog is moeilijk: je moet echt naar elkaar luisteren. Mensen moeten hun onderlinge verschillen omarmen.
11:36 Michiel Muller, ondernemer, vertelt over een test die hij deed met drie groepen kinderen. Zij moesten per groep een plan bedenken om met respectievelijk 1, 10 en 100 euro het bedrag aan het eind vd dag vervijfvoudigd te hebben. Een van de kinderen kwam bedrukt uit de plannenessie. Toen Muller vroeg wat er aan de hand was, kwam hij met een briljant plan. Wat het probleem was, was dat er een ouder zich met de groep had bemoeid. Die had het idee afgeblazen en gezegd: het is te gecompliceerd, we hebben zoiets nooit eerder gedaan, dit gaat niet werken. Muller wijst erop dat creativiteit niet afgeleerd moet worden.
Bij ondernemerschap heb je altijd een factor onzekerheid te accepteren, zegt Muller. Als plan A niet blijkt te werken, dan stopt een echte ondernemer met rondrennen in cirkels, stapt uit de ‘veilige comfortzone’ en stapt over naar plan B. Vanuit plan B ondek je weer een geheel nieuwe wereld die je uiteindelijk pas via een plan C leidt tot iets wat je in de fase van A nooit had kunnen bedenken of vermoeden. Wat Muller hiermee wil zeggen is dat je je dromen, wensen, plannen moet blijven nastreven en je je daarbij niet moet laten ontmoedigen als het niet meteen werkt. Ondernemerschap betekent dat je niet bang moet zijn om risico’s te nemen en creatief moet blijven.
11:18 Professor experimentele natuurkunde Sijbrand de Jong is verbonden aan de Radboud Universiteit.
De Jong – met opgerolde broekspijpen – vertelt over het ontdekken van het Higgsdeeltje en de betekenis die dit heeft voor de gezondheidszorg. Na het ontdekken van iets nieuws is de eerste vraag meestal hoe we er geld aan kunnen verdienen. In het geval van het Higgsdeeltje zou De Jong niet weten hoe dat kan. De zoektocht naar het Higgsdeeltje heeft geleid tot nieuwe technieken die ook gebruikt kunnen worden voor medische beeldvorming. Zo wordt bijvoorbeeld kleurenröntgen mogelijk. Het is aan de medische wetenschap om de mogelijkheden nu te verkennen.
10:06 Tom Heerschop. Als twintiger was hij ‘on the top of his game’. Hij gold als een ambitieuze kunstenaar en op zijn 25ste ontmoette hij zijn vriendin: de liefde van zijn leven. Zij stopte met roken voor hem, hij werd vegetariër voor haar. Maar toen veranderde alles: hij begon haar te slaan. Brak zelfs haar arm. Zijn vriendin dwong hem om zich te laten behandelen. Gredurende tien jaar liepen ze een groot aantal hulpverleners af. Maar niemand bedacht dat er wellicht iets grondig mis was in zijn lichaam. Wel werd Heerschop de diagnose ADHD opgeplakt.
Tijdens de tweede verjaardag van zijn zoon kreeg hij een epilptische aanval. Het bleek het gevolg van een hersentumor met de afmeting van een grote aardappel. Heerschop was niet gek! Hij was ziek. Dat besef werkte bevrijdend. Na het verwijderen van de tumor duurde het geluk maar kort. Hij bleef woede en agressie voelen. Hij leed aan gebrek aan empathie, gebrek aan eetlust, impulsiviteit en geheugenverlies. Het bleek het gevolg van forse hersenschade, aangericht door de tumor. Daar leert hij nu mee leven.
9:54 Kinderarts Wendy Sue Swanson wijst op het belang van nieuwe communicatietools. Zij pleit voor het online gaan van artsen. Contact met de patiënt, en de patiënt in de rol van deelnemers aan het proces, is belangrijk volgens haar. Ze wijst op social media: 80-95 procent is op facebook en zoekt informatie eerst op internet voor ze naar de dokter gaan.
Swanson zegt haar vak als kinderarts op meerdere vlakken uit te oefenen: ze is op de eerste plaats arts. Daarnaast communiceert ze via traditionele en social media. Online luistert ze veel meer dan ze praat; hiervan leert ze erg veel zegt ze. En ze blogt. Deze tools heeft ze nodig voor de wisselwerking met patiënten om haar werk optimaal te kunnen doen.
9:42 Tamara Schalken, verpleegkundige in het Jeroen Bosch Ziekenhuis betreedt het podium. Schalken won de Nightingale 2011, een prijs voor de meest patiëntvriendelijke medewerker van het JBZ.
Aan het begin van haar presentatie rolt Schalken een ziekenhuisbed het podium op met daarin een pop: mevrouw Pieters. Mevrouw Pieters is opgenomen met een gebroken heup. Ze wordt behandeld door een aantal artsen, die allemaal een eigen behandelplan in gedachten hebben. Die plannen botsen op een aantal vlakken met elkaar. Daarbij wordt erg weinig gelet op de behoefte van mevrouw Pieters. Haar belang: zo snel mogelijk naar huis en zelfstandig verder leven. Volgens Schalken verschillen artsen en verpleegkundigen hierin, dat artsen alles weten van de kwaal en hoe die te behandelen, terwijl verpleegkundigen kennis moeten hebben van alles dat voor de patiënt van belang is. Dat betreft zowel medische kennis en vaardigheid, als inzicht in behoeften op persoonlijk vlak. Verpleegkundigen gelden daarom als ‘enablers’. Schalken roept collega’s op om van alle markten thuis moeten zijn.
9:40 Lowie van Gorp, vader dochter Guusje die aan kanker is overleden, startte de blog www.kanjerguusje.nl toen zij de diagnose kanker kreeg en blogde en twitterde over zijn ervaringen en emoties. Toen Guusje stierf was zij een poos wereldwijd trending topic.
Hij vertelt over het gevoel van de controle verliezen.Vanaf het moment van de diagnose werd zijn gezin geleefd. Zusters, radiologen, artsen, behandelingen, je wordt geleefd. Zijn ervaring is dat het belangrijk is voor de patiënt om in het ziekteproces het gevoel te blijven hebben keuzes te kunnen maken, het gevoel te hebben dat je leven nog steeds van jou is. Hij schetst de drie in de ogen van zijn dochter belangrijkste dingen: elke dag naar school, ook al was het maar een uurtje. Belangrijk, want hier kon zij laten zien hoe slim zij was. Schilderles elke week, waar ze haar creativiteit kon tonen. En elke week waren er de konijnen die zij kon aaien. Toch werden deze activiteiten vaak gecanceld, omdat artsen en zusters moesten behandelen. In de ogen van artsen waren andere dingen belangrijker. Deze activiteiten waren extreem belangrijk in de ogen van zijn dochter; ze gaven haar namelijk het gevoel dat haar leven nog steeds van haar was. En dat is volgens Van Gorp iets essentieels voor patiënten.
9:20 Herman van Veen opent muzikaal. Herman van Veen noemt Unicef, waarvan hij sinds zijn 17e lid is, vanaf het begin actief. Eerst door met de collectebus langs de deuren te gaan, later als bestuurslid. Van Veen noemt de rechten van het kind zoals opgesteld door de Verenigde Naties. Volgens Van Veen worden nog steeds overal ter wereld kinderrechten geschonden, ook in Nederland. Kinderen worden thuis mishandeld, vechten mee in oorlogen of mogen niet naar school. “Kinderen moeten spelen,” gelooft Van Veen. “Vraag jezelf wat je handelen of niet-handelen betekenen voor kinderen,” roept hij de zaal op. Van Veen begon een wereldwijd netwerk voor kinderen: Lot, te vinden op Facebook. Lot wil de Kinderrechten vertalen in verhalen, gezien door de ogen van een kind om zo duidelijk te maken wat de rechten van kinderen zijn.
9:00 TedxNijmegen is van start. Het programma wordt geopend met een algemene inleiding, waarna Herman van Veen het spits zal afbijten.
Programma
09:00 – 10:30 sessie 1
• Herman van Veen
• Lowie van Gorp
• Tom Heerschop
• Wendy Sue Swanson
10:30 – 11:00 pauze
11:00 – 12:15 sessie 2
• André Heuvelman
• Jan Bommerez
• Michiel Muller
• Pauline Dekker & Wanda de Kanter
• Sijbrand de Jong
12:15 – 13:30 Lunchpauze
13:30 – 15:30 sessie 3
• Amy Robinson
• Bertalan Meskò
• Jack Andraka
• Kim Spinder
• Lucien Engelen
• Tamara Schalken
• Teun!
• Winner Singularity University Global Award
15:30 – 15:55 Pauze
16:00 – 17:15 sessie 4
• Edward Gerjuoy
• Gijsbert van Es
• Henk Smid
• Jeroen Verwiel
• Marcel Olde Rikkert
—
TED
TED staat voor Technology, Entertainment & Design en is in 1984 in de VS begonnen als een platform voor ideeën uit deze drie werelden. Sindsdien is het gegroeid tot een wereldwijd fenomeen waar sprekers als Bill Clinton, Oliver Sacks en Graig Venter het podium deelden. Met de gedachte ‘ideas worth spreading’ is het TEDx programma ontstaan.
TEDxNijmegen gaat over het leven. Over wat mensen tegenkomen van conceptie tot de oude dag. Over gezondheid en ziekte, zorgen en verzorgd worden. Over de weg van 0 tot 110 jaar oud. TEDxNijmegen vindt plaats op 8 april in de Stadsschouwburg in Nijmegen. Het programma start om 09.00 uur. Om binnen te komen is een officiële uitnodiging nodig.