Met minder geld toegankelijke zorg van behoorlijke kwaliteit houden. Dat kan, stelt de NPCF. Het is niet nodig om het zorgpakket sterk te verkleinen of patiënten meer zelf te laten betalen. Pak in plaats daarvan onnodige uitgaven, gebrek aan samenhang, doublures en te hoge prijzen aan.
Prik luchtbellen in de zorg door
“Er zitten allerlei luchtbellen in de zorg” , stelt de NPCF in reactie op de recente bezuinigingsvoorstellen van ambtelijke werkgroepen. “Zoals onnodig zorggebruik door te weinig preventie van ziekte; onnodige uitgaven door slechte samenhang in de zorg bij chronische ziektes; onnodige doublures in de behandeling van mensen; onnodig dure zorg met te hoge prijzen in vergelijking met het buitenland.
Besturing zorg schiet tekort
De NPCF acht de tekortschietende besturing onderbelicht als oorzaak van kostentoename. “Invoering van nieuwe bekostigingsvormen voor de huisartsen en de ziekenhuizen hebben in recente jaren vele honderden miljoenen onnodige uitgaven teweeg gebracht. Hier moet orde op zaken worden gesteld, in plaats van de rekening bij de patiënt leggen in de vorm van eigen betalingen voor het contact met de huisarts.”
Zorgverleners werken niet goed samen
Een tweede knelpunt volgens de NPCF is de tekortschietende samenwerking van zorgverleners in de zorg voor kwetsbare ouderen en bij mensen met een chronische ziekte. “Samenhangende zorg in de eerste lijn geeft kansen op zowel gezondheidswinst als kostenbesparing in de totale zorg – kansen die onvoldoende worden benut.”
Zorgverzekeraars focussen op volume en prijs zorg
Onvoldoende scherpte bij zorgverzekeraars is een derde knelpunt. “Ze zijn vooral bezig met volume en prijs van zorgproducten, te weinig met de integrale aanpak van chronische gezondheidsproblemen. Onnodig ontstaat een kostentoename in alle zorgsectoren; zowel bij de eerstelijnszorg, als de medisch specialisten en de ziekenhuizen. Ook dat kan anders.”
NPCF stelt alternatieve maatregelen voor
De NPCF stelt alternatieve maatregelen voor. Versterking van de rol van eerstelijnszorg bij de aanpak van chronische ziekten, waarmee gebruik van ziekenhuiszorg naar beneden kan. Concentratie van specifieke vormen van ‘topzorg’ in enkele ziekenhuizen. Scherpere richtlijnen om onnodig zorggebruik tegen te gaan. Verbinding van thuiszorg en eerstelijnszorg zodat meer samenhang voor kwetsbare ouderen en mensen met een chronische ziekte ontstaat. Daardoor ook minder acute opnames in ziekenhuizen en versoberd medicijngebruik. Beheersing van de prijzen voor medische zorg. En meer eigen verantwoordelijkheid van mensen met chronische ziektes.
