Er slapen momenteel honderden mensen per nacht buiten het aanmeldcentrum in Ter Apel. Het Rode Kruis uitte donderdagochtend grote zorgen over de slechte voorzieningen op het terrein. Zo zijn er maar een paar wc’s en kranen waar mensen zich kunnen wassen. Ook Artsen zonder Grenzen meldt dat de omstandigheden bij het aanmeldcentrum “mensonwaardig” zijn.
Salmonella en polio
“Het is erg belangrijk dat ontlasting en drinkwater goed van elkaar gescheiden blijven”, aldus Van der Ven. “Anders loop je het risico op de verspreiding van ziekten als salmonella of polio.” In Nederland worden mensen ingeënt tegen onder meer die laatste ziekte, maar dat is niet in alle landen buiten Europa het geval.
Artsen zonder Grenzen
Als er daarnaast veel mensen op elkaar zitten en ze geen mogelijkheid hebben hun kleding te wassen, kunnen schurft en luizen zich makkelijk verspreiden, aldus Van der Ven. Artsen zonder Grenzen gaf al aan veel huidziekten onder de asielzoekers te hebben aangetroffen.
GGD inschakelen?
Het voorkomen van de verspreiding van infectieziekten is een taak voor de GGD, aldus Van der Ven. “Zij hebben een speciale afdeling infectieziektenbestrijding. Het lijkt me de instantie met de meeste expertise op dit gebied.” Het is logisch dat er geen protocols zijn voor de uit de hand gelopen situatie bij het aanmeldcentrum in Ter Apel, zegt Van der Ven. “Maar dan komt het dus aan op improvisatievermogen. Gewoon verantwoordelijkheid nemen.”
De GGD in Groningen geeft aan dat hun taak ophoudt bij de hekken van het aanmeldcentrum. “Wij hebben een rol bij de opvang op het centrum zelf. We controleren de hygiëne, screenen op tuberculose en leveren jeugdgezondheidszorg.” Daarbuiten is het “openbare ruimte, daar hebben wij geen rol”, aldus een woordvoerster. (ANP)
Buiten het hek ( openbare ruimte ) zou GGD Groningen geen opgaven kennen. Volksgezondheid gaat in de eerste plaats toch over mensen, toch? Een bureaucratisch antwoord is zeker in deze 3e wereld toestand onhoudbaar. Het gaat bovendien niet alleen over de hulp aan asielzoekers, maar ook over preventie ten bate van de gehele Nederlandse bevolking. Wie corrigeert deze misstap?
Zeer mee eens. Ik ben al dagen verontrust door de mediastilte ( tenminste ik hoor er weinig over) in kringen van direct EERSTE betrokkenen wat betreft aktie en leiderschap en doen. Het is meer praten en toeschouwen ipv nu in aktie komen en vooral doen!!
Openbare gezondheidszorg kent geen grenzen. het is de taak van de overheid en die heeft deze taak vaak gedelegeerd aan de GG en GD om hierop toe te zien. De burgemeester moet een aanwijzing geven op basis van openbare orde en volksgezondheid om in te grijpen. Als er niet kan worden ingegrepen is dit een ramp voor de mensen zelf maar ook een gevaar voor de volksgezondheid van alle burgers i.v.m. met ontstaan van besmettelijke ziekten. Zou toch raar zijn als eerste er ongelukken gebeuren voordat het gezonde verstand en de eigen verantwoordelijkheid van bestuurders geactiveerd worden
Zeer mee eens. Zie mijn reactie. Marinus.
Zeer eens met Peter Koopman in zijn reactie vandaag van 09.42 uur.
ALARMBERICHT:
Hier wordt het fundament van de publieke zorg op lokaal niveau, naar mijn smaak, minder behartigd dan noodzakelijk en zelf sterk onderbelicht resp. er wordt te veel weggekeken door de lokale verantwoordelijken. Ik zie er te weinig van in de media. Of heb ik het mis en zijn ze al weken zwaar actief en ziet de pers dat niet? Vertel het dan.
TOELICHTING:
Dat andere organisaties en overheden misschien nog tekort schieten doet niets af aan de lokale verantwoordelijkheid van de lokale/regionale GGD.
Dat Artsen Zonder Grenzen voor de allereerste keer in ons “ georganiseerde” land gaat acteren is een teken aan de wand.
Publieke gezondheid is onvervreemdbaar en zo dicht mogelijk bij burgers gepositioneerd waar het kan (gemeente) met landelijke afstemming en of regie wanneer het moet. Het is geen onderwerp van vrije markt maar een opdracht vanuit de wet die democratisch is aangenomen.
Juist onze Rijkswetten —die ook zijn afgestemd op de Internationale Gezondheidsregeling (WHO, de zg IHR — geven al jaren aan waar het lokale gemeentebestuur met haar dienst de GGD van vandaag de dag mee te doen heeft. Dat de minister daarboven kan acteren, zoals bij COVID vanaf 2020, doet niets af aan lokale verantwoordelijkheid van gemeentebestuur en haar diensten.
Aids- (ca1982) en Tuberculosebestrijding bij asielzoekers (ca 1991) uitbraken zijn toen ook door de lokale Ggd in de regie opgepakt met andere partijen er bij te betrekken of later “er bij te slepen”. Dat was trekken en duwen maar leiderschap werd getoond resp. bestuurlijke verantwoordelijkheid werd lokaal iig genomen.
Artikel 2 van de Wet publieke gezondheid is al heel duidelijk. Artikel 6.1 van de wet is expliciet over de verantwoordelijkheid van het college van B en W bij de algemene infectieziektebestrijding. Dit is niet beperkt tot terreinen, gebouwen, ingezetenen of nationaliteiten. Het gaat om het gehele terrein, gebied, alle gebouwen en aanwezigen in de gemeenten los van de veroorzakers.
Bij COVID volgde de financiering de uitvoering in het publieke belang. Niet andersom in crisissituaties. Dus beginnen daarna afrekenen.
Dus geen reden naar mijn inzicht om lijdzaam af te wachten. In dergelijke grotere of grootschaligere crisis situaties is het Rijk altijd bereid geweest financieel bij te springen als de gemeente resp de GGD daarom vraagt. Ik weet dat al te goed uit 50 jaar praktijkervaring. Anders kom ik helpen met de goede route te vinden!
Als oud GGD directeur en als oud Directeur-generaal van de Volksgezondheid heb ik de in mijn periode de wet Publieke Gezondheid mede voorbereid in 2007-2008. Dat was een voortzetting en actualisatie van eerdere wetten zoals de Wet bestrijding infectieziekten en de latere Infectieziektenwet, de Quarantainewet, en de Wet collectieve preventie volksgezondheid.
De periode voorjaar 2020-2022 heeft ons toch hopelijk wat geleerd.
Ik moedig de GGD Groningen aan komende dagen ook in het publieke debat te acteren zoals ik hierboven bedoel. Verwacht van je kritische volgers dan ook warme steun daarbij.
Ik weet dat er nu genoeg artsen bijvoorbeeld zijn bij ook andere diensten die acuut kunnen en willen bijspringen. Dus….
Ondertussen vormt het informele netwerk van zorgverleners zich, dus in praktische zin kan er vast eea georganiseerd worden.
https://www.trouw.nl/binnenland/artsen-en-hoogleraren-in-de-zorg-willen-snelle-oplossing-voor-mensonterend-ter-apel~b8220055/