Het huidige sociaal minimum is te laag. Bovendien verdwijnt met de constante kritiek op de formele kaders van de solidariteit het cement uit de samenleving. Dat stellen de gezamenlijke ouderenorganisaties verenigd in de koepel CSO.
Gelijkwaardigheid
Met het oog op de komende verkiezingen presenteerde de CSO, die 600 duizend ouderen vertegenwoordigt, op 25 mei het manifest Duurzame Ouderenzorg, met daarin vijf ankerpunten voor de ouderenzorg van de toekomst. Het voornaamste ankerpunt voor de CSO is gelijkwaardigheid, ongeacht leeftijd, fysieke en psychische gezondheid alsmede belastbaarheid dan wel sociale en materiële omstandigheden.
Solidariteit
Een tweede ankerpunt is solidariteit. Met het oog op de toekomst is het volgens de CSO van belang om een middenweg te vinden tussen anonieme solidariteit en de ideologie van de eigen verantwoordelijkheid. Wanneer allerlei formele kaders voor maatschappelijke solidariteit ter discussie worden gesteld , zo waarschuwt de CSO, komt ook de informele solidariteit onder druk te staan. Daarmee verdwijnt het cement uit de samenleving en dit moet koste wat kost worden voorkomen.
Maatschappelijke baten
De CSO benadrukt daarnaast het belang van participatie. Volgens de CSO worden de maatschappelijke baten hiervan te weinig onderkend. Participatie werkt op twee manieren: ze heeft betekenis voor anderen en voor het participerende individu. Een belangrijke voorwaarde om te kunnen participeren is een inkomen dat meer is dan een kaal bestaansminimum. Het huidige sociaal minimum is te laag, vindt de CSO. Daarnaast constateert de CSO dat met name jonge ouderen slachtoffer worden van bezuinigingsmaatregelen doordat zij bijvoorbeeld verplicht moeten interen op hun vermogen. Een onwenselijke situatie, die uiteindelijk tot een groter beroep op de zorg leidt.
Eigen keuzes
Tot slot pleit het CSO er voor binnen om beleidsmatig gezien onderscheid te maken tussen de derde generatie van vaak nog vitale ouderen van circa tot 75 jaar en de vierde generatie van meer kwetsbare ouderen. De ouderenorganisaties staan erop dat er met name voor deze laatste groep een aparte wet blijft bestaan voor de langdurige zorg zonder voorbehoud. Wel kunnen algemene oplossingen, zoals die nu vaak in de AWBZ en Wmo gelden, worden omgebogen. Het beschikbare geld kan dan toegesneden en effectiever worden ingezet, waardoor ouderen eigen keuzes kunnen maken. Het CSO vindt dat een nieuw kabinet daarom werk moet maken van het scheiden van wonen en zorg.
