Wie meer moet betalen voor calorierijk voedsel, laat het sneller staan. Dat toont een experiment van onderzoekster Janneke Giesen van de Universiteit Maastricht aan. Een vettaks is daarmee mogelijk effectiever dan het verstrekken van calorie-informatie. Giesen voerde het onderzoek uit onder Amerikaanse studenten.
Experiment
Proefpersonen lieten een lunch met veel suiker of vet links liggen als ze minimaal een kwart meer moesten betalen. De studenten die deelnamen aan het experiment moesten in een computerprogramma op drie momenten een virtuele lunch kiezen. Daarbij werden de prijzen voor eten met veel vet of suiker, zoals cheeseburgers, brownies en chips, verhoogd. Eerst met 25 procent, daarna met 50 procent. Bij deze hogere prijs daalde het aantal calorieën van de lunch met honderd tot driehonderd calorieën. Studenten die altijd al op de calorieën letten, waren immuun voor de prijsverhogingen. Ze kozen hoe dan ook een lunch met relatief weinig calorieën.
Politieke haalbaarheid
Of een belasting op calorierijk eten van 25 procent ook politiek haalbaar is, is nog maar de vraag. Vervolgonderzoek moet uitwijzen of ook een lagere belasting eenzelfde afschrikwekkend effect heeft.
In Nederland komt er voorlopig geen vet-of snacktaks. Toenmalig minister Ab Klink van VWS liet in 2009 weten dat hij de keuze van mensen voor wat ze eten niet wil beïnvloeden door prijsmaatregelen. Dit baseerde hij op onderzoek van de Vrije Universiteit, waaruit blijkt dat er geen bewezen effectieve prijsmaatregelen zijn die de overheid nu kan treffen.