Van de ondervraagden geeft 69 procent aan structureel tegen problemen aan te lopen met de aanvoer van hulpmiddelen. Zoals blaaskatheters, verbandmiddelen, continentiemateriaal en naalden. Ze melden dat hiermee minstens een keer per maand iets mis gaat. 42 procent heeft hier zelfs elke week problemen mee. Van de deelnemende zorgprofessionals zegt 5 procent dat het vlekkeloos verloopt.
Niet leverbaar
Veelgenoemde problemen bij de aanvraag of bestelling van hulpmiddelen zijn dat middelen niet leverbaar zijn, niet op tijd komen, niet in de juiste hoeveelheid geleverd worden of dat het verkeerde hulpmiddel wordt geleverd. Als het gaat om spoedbestellingen geeft een krappe meerderheid (53 procent) aan dat patiënten en cliënten gemiddeld 12 uur moeten wachten. Wachttijden van 24 uur zijn geen uitzondering.
Stroef contact
De voornaamste oorzaak voor de problemen is moeizaam contact met de leverancier. Bijna de helft van de respondenten (47 procent) worstelt daarmee. Andere problemen zijn onduidelijkheid welke leverancier afspraken heeft met de zorgverzekeraar en het regelen van een handtekening van een bevoegde voorschrijver.
Melding maken
Ruim driekwart (78 procent) van de ondervraagde verpleegkundigen, verzorgenden en verpleegkundig specialisten die problemen ervaren, weet niet dat ze daar melding van kunnen doen. Van degenen die daar wel van op de hoogte zijn, maakt een kleine meerderheid (52 procent) wel eens melding, veelal bij de leverancier en bij de eigen organisatie.
‘Leveranciers, kom in actie’
V&VN-bestuurder Jaap Kappert noemt de uitkomsten ‘schokkend’. “Het is niet alleen heel onwenselijk voor patiënten en cliënten, het levert ook morele stress op bij zorgprofessionals. Het is daarom noodzakelijk dat er meteen maatregelen worden genomen, zoals een landelijke spoedlijn en een centraal meldpunt.” Dat laatste plan doet denken aan het het landelijk meldpunt tekorten medische hulpmiddelen, dat Zorg Inkoop Netwerk Nederland (bestaande uit onder meer IAZ, Intrakoop, mProve, NFU en Santeon) vorig jaar lanceerde, al denkt Kappert aan een meldpunt dat verder gaat dan tekorten alleen. Dinsdag bespreekt hij de resultaten met betrokken zorgpartijen. “Leveranciers moeten nu in actie komen”, zegt hij.
Onder het motto van “zeggenschap” valt ook het “te zeggen hebben” over de benodigde spullen in het professioneel werk. Zowel kwaliteit, kwantiteit en beschikbaarheid zijn hierbij aan de orde. Het is beschamend dat er instanties zijn die verpleegkundigen belemmeren in hun zinvol werk. Goed dat VenVn en oa Buurtzorg dit nu aankaarten. De NZa heeft in deze ook stelling genomen. Dus als overleg niet werkt: “name and shame” de bereffende persoon en organisatie die deze obstructie veroorzaakt. De toenemende relatieve en absolute schaarste aan verpleegkundigen is nu reden om in deze niet meer afwachtend te zijn.