Om de toevloed aan vakliteratuur bij te kunnen houden, zouden artsen zich moeten focussen op een bepaald deel van hun vakgebied. Dat stelt Erik-Jan Vlieger, partner bij KPMG Plexus, tijdens de Sustainable Healthcare Challenge 2013 Op Nyenrode op 17 mei.
“Elk jaar is het volume aan wetenschappelijke artikelen 4 procent groter dan het jaar daarvoor. Dit is al gaande sinds 1970”, zegt Vlieger. De manier om de literatuur bij te houden was toen ‘alles lezen’. Dit is onmogelijk geworden. “Voor een kno-arts verschijnt bijvoorbeeld elk uur een studie die klinisch is. En dan laat je al het basaal wetenschappelijke dus nog buiten beschouwing”, schetst Vlieger. “Dat is natuurlijk niet te doen: je kunt geen 24 artikelen per dag lezen.”
Organisatie
Artsen zouden zich daarom moeten focussen op een bepaald deel van hun vakgebied en dat heel goed gaan bijhouden. Dit betekent een verdere specialisatie. Het risico is dat daarmee het volume omlaag gaat. “Waar we uiteindelijk naar toe gaan zijn mensen die verder gespecialiseerd zijn en die uiteindelijk grotere adherente gebieden dan hun eigen ziekenhuizen bestrijken. En de vraag is dan of ze dat vanuit het bestaande ziekenhuis moeten doen of dat ze dat met eigen organisaties moeten doen.”
Indiaas voorbeeld
Vlieger neemt een voorbeeld aan een gespecialiseerde Indiase oogkliniek die hij onlangs heeft bezocht. “Met zes vestigingen doen ze twee keer de oogheelkunde van heel Nederland. En in één van die vestiging komen elke ochtend tussen de 900 en 1500 patiënten binnen op inloop. Allemaal zijn ze binnen twee uur klaar. Dan hebben ze een diagnostisch onderzoek gehad, een diagnose en een therapieadvies. Vaak bestaat die uit een operatie, die wordt de volgende dag verricht. Bij alle patiënten hielden ze alle relevante kwaliteitskenmerken bij, voor alle dokters werd de statistiek berekend, elke week werden de statistieken onderling vergeleken. Ik heb nog nooit zo’n een kwaliteitssysteem zo in werking gezien.” Interessant vond Vlieger het dat het management van deze kliniek ook helemaal op de hoogte was van de inhoud van de parameters. Dit is toch een verschil met de Nederlandse ziekenhuizen. Het management hier is niet in staat op zo’n niveau kwaliteit te managen, aldus Vlieger.
Bekijk hier het volledige interview met Erik-Jan Vlieger: