Een schoonmaker in de thuiszorg krijgt netto minder dan negen euro per uur. Maar die medewerker kost de werkgever meer dan het dubbele. Is het vreemd dat de thuiszorg te duur is?
De verzekerde zorg wordt onbetaalbaar. Daarom wil de regering dat we meer voor elkaar gaan zorgen. De zorg zal steeds vaker terecht komen op de schouders van mensen in het spitsuur van hun leven. Werk, zorg voor kinderen, helpen bij de voetbalclub, én stofzuigen bij je bejaarde ouders boven op elkaar gestapeld.
Buiten de arbeidsmarkt
Buiten crisistijd hebben ongeveer 1,5 miljoen Nederlanders onder de leeftijd van 65 jaar een uitkering, de meesten langdurig. Volgens de minister van Economische Zaken kan ongeveer de helft van deze mensen echt niet meer werken. Versleten, ernstig ziek, of zwaar beperkt. Ik denk dat de groep die niet kan werken kleiner is en bewijs dat met mijn bedrijf. Maar ik hou het voor nu op deze schatting. Minstens 750.000 landgenoten onnodig weggeplakt achter het behang. Vaak mensen met een relatief laag opleidingsniveau of een – betrekkelijk kleine – beperking. De meesten van hen zouden graag willen werken.
Vrijwilligerswerk
De belangrijkste oorzaak voor langdurige werkloosheid: in onze hoogontwikkelde prestatiemaatschappij komen sommige mensen niet meer aan de bak. Niet zo aardig gezegd: ze zijn te weinig productief en daardoor te duur. Sommige van deze mensen doen vrijwilligerswerk. Maar wie vrijwilligerswerk kan doen, zou toch ook gewoon betaald kunnen werken?
Goedkopere eenvoudige zorg
De een werkt zich drie slagen in de rondte, de ander mag niet werken. Wat hebben wij onze samenleving toch onhandig in elkaar geknutseld. En er is een zo voor de handliggende oplossing: hef over het minimumloon geen belastingen en premies. Dan wordt een laagbetaalde thuiszorgmedewerker zo’n beetje de helft goedkoper. Voor hetzelfde geld kan de thuiszorg twee maal zo veel mensen inzetten, althans voor het eenvoudige werk. En burgers kunnen zelf ook veel goedkoper eenvoudige zorg ‘inkopen’, voor bijvoorbeeld hun hulpbehoevende ouders. Dat wil zeggen, voor ongeveer even veel als de Filipijnse werkster of de Roemeense schilder die zij nu al moeten inhuren omdat ze nergens meer tijd voor hebben. Maar dan moeten anderen wel die belastingen en premies opbrengen. Loopt dit plaatje wel rond?
Geld is een verwarrende taal. Als je de geldsluier wegtrekt, is het zonneklaar dat verlagen van de bruto minimumloonkosten veel geld oplevert. Meer mensen gaan werken, met zijn allen zijn we meer productief. Meer productie betekent dat er meer geld te verdelen is. Er gaat bovendien minder geld naar uitkeringen. En die overbelaste mensen in het spitsuur van hun leven houden meer tijd over om zich aan hun kinderen en hun betaalde werk te wijden. Ook dat levert, naast geluk, uiteindelijk geld op.
Problemen zorg verdwijnen
Gewoon mensen op het minimumloon geen belastingen en premies meer laten betalen. Een hoop problemen in de zorg verdwijnen als sneeuw voor de zon. En veel meer mensen hebben een baan. Verbijsterend simpel.
Otto Reuchlin
Directeur van PeerAdministratie