Al in de verkiezingscampagnes was duidelijk dat de zorg een hot item zou worden voor een nieuwe regering. Die regering is er nu bijna en het regeerakkoord ligt klaar. Met noodzakelijke maar ingrijpende bezuinigingen in de zorg. Met kansen, maar ook grote bedreigingen. Ik maak me zorgen om de toekomst van de langdurige zorg.
Niet eerder waren de veldpartijen in de zorg het zo met elkaar eens als nu, blijkt uit de Agenda voor de Zorg die veertien partijen waaronder V&VN recent presenteerden. Er zijn forse maatregelen nodig. En de langdurige zorg moet hervormd. VVD en PvdA hebben hieraan gehoor gegeven en in het regeerakkoord grote wijzigingen aangekondigd in deze sector. Tot zover het goede nieuws.
Belemmering
De ontwikkeling waarbij ondersteuning, begeleiding en persoonlijke verzorging onder de verantwoordelijkheid van de gemeenten komen bekijken wij als beroepsvereniging met zorg. Niet alleen vervalt bij deze overheveling het recht op zorg, ook krijgen gemeenten bij de overheveling minder geld voor deze taak. Het regeerakkoord wil immers de dienstverlening versoberen en de aanspraken beperken. Het is onvermijdelijk dat dit risico’s meebrengt voor de zorgverlening aan kwetsbare ouderen en gehandicapten. En daarmee het werk van verzorgenden en helpenden kan bemoeilijken. Bijvoorbeeld: als het huis van een cliënt vervuild raakt, is het verlenen van goede zorg bijna onmogelijk. Of: een beginnend dementerende die met lichte ondersteuning nog een tijd thuis kan wonen, loopt nu het risico om eerder opgenomen te worden.
Investeren in de buurt
Waar het regeerakkoord kansen biedt, is met de investeringen in zorg in de buurt en dus in extra wijkverpleegkundigen. De zichtbare effecten die daarmee in de afgelopen jaren zijn geboekt, krijgen dus een vervolg. Laten we daarbij niet vergeten dat niet alleen het aantal wijkverpleegkundigen telt, maar ook de kwaliteit van de zorg die zij verlenen. Een toekomst- en praktijkgerichte opleiding is daarbij cruciaal. Immers: cliënten wonen langer thuis, worden ouder en hebben vaak meerdere aandoeningen. Dat vraagt een brede expertise van de wijkverpleegkundige.
Schotten weg
Meer kansen zie ik in de overgang -vanaf 2017- van de extramurale verpleging van de AWBZ naar de Zorgverzekeringswet. Hierdoor wordt het mogelijk dat de wijkverpleging onder hetzelfde systeem van bekostiging gaat vallen als de huisartsen. Zo verdwijnen er schotten in de zorg, een positieve ontwikkeling. Nu nog de schotten tussen ggz en somatische zorg! Waardoor zorg in de buurt met een integrale verpleegkundige voorziening kan groeien. Zorg die zich niet alleen richt op somatische problematiek, maar ook op psychische hulp.
Ik wens namens V&VN de nieuwe bewindslieden op VWS veel succes met de grote veranderingen die op til zijn.