Het rapport bevat de resultaten van een achterbanraadpleging onder 755 respondenten met long covid. Hieruit blijkt dat 42 procent vindt dat hun belastbaarheid door het UWV veel te hoog is ingeschat. In één op de drie gevallen was de verzekeringsarts volgens de respondenten niet of helemaal niet bekend met de aandoening long covid. Ook vond het overgrote merendeel van de respondenten de procedure erg belastend en zijn er mensen geweest die daardoor zieker zijn geworden.
Niet serieus
Volgens Charlotte Nelck van Long Covid Nederland ontbreekt het bij het UWV aan voldoende kennis over long covid. “De beoordeling van verzekeringsartsen sluiten daardoor vaak niet aan bij wat mensen met long covid in het dagelijks leven daadwerkelijk nog kunnen. Dit is een klap in hun gezicht: zij worden niet serieus genomen en worden soms zelfs verplicht te werken, terwijl ze daar helemaal niet toe in staat zijn. Doordat ze niet gaan werken, volgt een strafkorting op de uitkering en moeten ze onder het minimumloon leven. Zo is er bijvoorbeeld een patiënt die 20 tot 22 uur per dag in bed ligt, maar volgens de verzekeringsarts toch 30 uur per week zou kunnen werken. Dit is onrechtvaardig.”
Aanbevelingen
De belangrijkste aanbevelingen van het rapport zijn dat er meer kennis moet komen over long covid bij verzekeringsartsen en arbeidsdeskundigen, dat de klachten van de aanvrager serieus worden genomen en dat er een zorgvuldige afweging wordt gemaakt of iemand deels kan werken en zo ja, onder welke voorwaarden en hoeveel uur per week.
De patiëntenorganisaties vragen een gesprek aan met demissionair minister Van Hijum van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) en gaan in gesprek met UWV en NVVG.
