Foto: GutesaMilos / stock.adobe.com
Gemiddeld zijn de zorgverzekeraars voor 45 procent van de onderhandelingen rond met ziekenhuizen. Zilveren Kruis heeft de gesprekken met 70 procent van de instellingen afgerond. VGZ en Menzis zitten allebei op iets minder dan de helft en CZ op iets meer dan een vijfde. Een woordvoerder van CZ geeft aan qua volume op rond een derde te zitten.
Geen risico verzekerden
Verzekerden hoeven niet te vrezen dat hun ziekenhuiszorg niet wordt vergoed doordat er geen contract ligt voor 2023. Alle vier de verzekeraars geven de garantie af dat zorg wordt vergoed als gecontracteerde zorg volgens de reguliere voorwaarden van de polis. Wel kan het zijn dat met een naturapolis later in het jaar naar een andere zorgverlener gezocht moet worden als omzetplafonds worden bereikt.
Heikel punt in de onderhandelingen zijn de flinke prijsstijgingen waar ziekenhuizen mee te maken hebben. Niet alleen de energiekosten stijgen, maar ook de uitgaven aan personeel en materialen. Een groot deel van de ziekenhuizen dreigt in financiële problemen te komen door de prijsstijgingen.
Specifieke situatie
“De inflatie maakt de onderhandelingen niet gemakkelijker” , vertelt een woordvoerder van CZ. “Dat verklaart waarom we minder ver gevorderd zijn dan normaal gesproken.” Net zoals andere zorgverzekeraars verzekert ook hij dat CZ er uiteindelijk met alle ziekenhuizen wel uit zal komen.
“We begrijpen de onzekere en soms lastige positie waarin zorgaanbieders zich bevinden”, benadrukt Coöperatie VGZ. Die wil hierin meedenken, maar dat is niet altijd eenvoudig. “In de gesprekken met ziekenhuizen kijken we naar de prestaties van het ziekenhuis, het huidige tarief ten opzichte van dat van andere ziekenhuizen en de financiële positie. Geen ziekenhuis is gelijk. Waar het ene ziekenhuis er financieel prima voor staat en de tijdelijk hogere energierekening kan opvangen vanuit zijn eigen buffer, staat bij een ander ziekenhuis het water spreekwoordelijk aan de lippen. Daarom kijken wij per ziekenhuis naar de specifieke situatie en maken wij graag samen afspraken over zinnige en passende zorg voor onze leden.”
Eerder liet Wouter Bos, bestuursvoorzitter van Menzis weten dat het in belang is van patiënten en verzekerden om nu snel tot contracten te komen. “Dat dit in het licht van bijvoorbeeld gestegen loonkosten en energiekosten her en der moeilijk is, begrijpen wij. Maar voor echt moeilijke gevallen hebben wij dan ook volop aandacht.”
Het aantal restitutiepolissen neemt jaarlijks af en de kosten worden hoger. De patient/consument is dan afhankelijk van (semi-)naturapolissen. Het is dan noodzakelijk dat tijdig (ruim voor 31 december, dus) bekend is welke zorgverleners (niet alleen de ziekenhuizen!) onder de betrokken polis gecontracteerd zijn. De uitspraak van de verzekeraars dat er toch vergoed zal worden (op basis van de polis) zegt juridisch niets. Natuurlijk zijn er (jaarlijks andere) redenen waarom de contractering ingewikkeld is, maar de verzekeraars kiezen er zelf voor om de restitutiepolissen af te bouwen en … is die contractering niet een van hun belangrijkste maatschappelijke taken? Zorgwekkende ontwikkeling.
In de tijd van vóór omzetplafonds waren de contractonderhandelingen ver voor het eind van het jaar klaar.
Sinds 2010-2012 de omzetplafonds werden ingevoerd duurt het elk jaar langer en langer voor de contracten klaar zijn. Want omzetplafondoverschrijdingen worden teruggevorderd en dat kan gaan om vele miljoenen euro’s voor individuele ziekenhuizen. Dan ga je als inkoopafdeling harder en uitgebreider onderhandelen.
Ziekenhuizen beginnen vaak met contractonderhandelingen in september, dit is omdat de NZa de nieuwe tarieven voor de hele zorgsector vaak op 1 juli publiceert, vlak voor de zomervakantie. Ook andere cijfers zoals inflatiecijfers van het CBS komen vaak beschikbaar vlak voor of na de zomervakantie.
Dus eerder gaan beginnen dan september heb je niet genoeg informatie om de onderhandelingen in te gaan. En meerjaren contracten lijken leuk, maar na 2 jaar voldoen die vaak al niet meer. Dan begint het circus weer van voren af aan.
Ik kan met grote zekerheid verkondigen dat de invoer van omzetplafonds een causaal verband is met het langer duren van contractonderhandelingen en ook de wachttijden in de zorg.