Dat staat in het concept-verkiezingsprogramma van het CDA voor de verkiezingen van maart. Lijsttrekker bij die verkiezingen is de huidige minister van VWS, Hugo de Jonge: “De centra voor de hoogspecialistische zorg, onderwijs en onderzoek laten de basiszorg over aan de regioziekenhuizen.”
Regionale samenwerking
In het verkiezingsprogramma komt ook de wens terug van De Jonge voor meer regionale samenwerking: “We maken met het veld een nieuwe zorgkaart, waarmee we de zorg anders en beter organiseren. Op regionaal niveau moet over de grenzen van de zorgdomeinen heen worden samengewerkt, om te zorgen dat het zorgaanbod in iedere regio past bij de zorgvraag. Die samenwerking komt niet vanzelf tot stand en vraagt om duidelijke regie en sturing in de regio.”
De zorg is geen markt, maar mensenwerk, aldus het CDA-programma: “Het belang van de patiënt staat altijd voorop. Daarom kiezen wij voor minder marktwerking en meer samenwerking als basis voor de zorg.” Het CDA wil af van ingewikkelde aanbestedingen, verkeerde financiële prikkels en productietargets die alleen maar zouden leiden tot onnodige behandelingen. Winstuitkeringen in de zorg worden verboden en medisch specialisten komen in loondienst.
Meer preventie
De partij wil in de komende regeerperiode meer werk maken van preventie. Met innovatie en digitalisering, waardoor er ook zorgpersoneel vrijkomt. Met preventie is nog veel gezondheidswinst te behalen volgens het CDA: “Meer aandacht voor gezond eten, sporten, overgewicht en niet-roken vergroten de kwaliteit van leven en verlagen de druk op de zorg. Ook moet de marktwerking op een lager pitje en zal meer samenwerking leiden tot zinniger zorg “in het belang van de patiënt”. Bekende sporters worden ingezet om een gezonde levensstijl te promoten.
Verpleegkundige
Het CDA wil een “flinke opwaardering” van het beroep van verpleegkundige. Zij gaan een goed salaris verdienen dat aansluit bij hun verantwoordelijkheden. Daarbij hoort ook meer zeggenschap over hun eigen werk en “dus minder regels en afvinklijstjes”. In de directie van elke instelling komt een verpleegkundige in een bestuurlijke rol van chief nursing officer, als het aan de christendemocraten ligt.
Meer verpleeghuizen
Het CDA wil het aantal verpleeghuizen uitbreiden en een gevarieerder aanbod van vormen van wonen en zorg. Ook in de ouderenzorg kan innovatie het zware werk voor verzorgenden verlichten, zodat er meer tijd en aandacht is voor de ouderen en de uitval van personeel beperkt.
Aan de wildgroei van thuiszorgorganisaties moet een eind komen. Dat kan door hogere eisen te stellen aan nieuwe aanbieders, andere financieringsprikkels en wijkgerichte samenwerking. In iedere wijk moet de eerstelijnszorg zoveel mogelijk als team samenwerken.
Het CDA-programma bevat een aantal goede elementen. Opwaardering van het beroep van verpleegkundigen en bestuurlijke invloed, aandacht voor preventie, eisen stellen aan nieuwe aanbieders van zorg. Het voorgestelde onderscheid tussen regio-ziekenhuizen die basiszorg leveren en ziekenhuizen die alleen topzorg leveren (plus onderwijs en onderzoek) lijkt mij lastig en vraagt om enorme aanpassing van het financieringssysteem en in personele zin, terwijl dit onderscheid nu al redelijk plaats vindt. Het CDA biedt geen oplossing voor de onderliggende kwestie dat een groot deel van de zorg die nu in ziekenhuizen wordt verleend niet in de dure omgeving van het ziekenhuis behoeft plaats te vinden. Veel zorg (circa 40% van alle behandelingen) kan buiten het ziekenhuis (en dus goedkoper) kwalitatief goed worden aangeboden. Dat geldt voor Topklinische ziekenhuizen en regionale ziekenhuizen. De kern van (te) dure ziekenhuiszorg wordt dus in het CDA-programma niet aangepakt.
Jan Willem Thissen
Ik vraag me weleens af wat de politiek van zorg en ziekenhuizen afweet. Klinkt leuk: ” regio-ziekenhuizen voortaan voor basiszorg en academische ziekenhuizen voor de echt specialistische zorg.” Het is echter allang niet meer zo dat je voor gewone zorg en operaties in een academisch ziekenhuis terecht kan, meestal heb je dan al een episode regio-ziekenhuis achter de rug of een zwaar ongeval met hersenletsel. Ik kan het nog sterker vertellen; we zijn al zover dat academische ziekenhuizen zich onderling specialiseren t.o.v. elkaar. Om het voorbeeld stofwisselingsziekte te noemen; als het een mitochondriele achtergrond heeft weten ze er in Nijmegen het meest van af, voor stapelingsziekten weer meer in Utrecht en in Amsterdam weer op een een ander aangrijpingspunt. Deze specialisaties zijn er ook waar te nemen voor andere aandoeningen binnen academische ziekenhuizen. Verder is het zo dat regioziekenhuizen hun bestaansrecht en mogelijkheid tot nieuwbouw (bijv. Meander MC) in Amersfoort) te danken hebben aan behandelingen en vaardigheden waar ze zich in gespecialiseerd hebben, waar ze zich mee profileren, zelfs goedkoper dan in academische ziekenhuizen. Als deze ziekenhuizen alleen nog maar basiszorg mogen gaan doen en alleen nog maar patiënten binnen kunnen halen op grond van de regio en verder zich niet van elkaar kunnen onderscheiden dan twijfel ik aan hun voortbestaan. Ik denk dat het CDA in hun programma huidig specialistisch inzicht en kennis mist.