De NZa heeft de inspanningen van de verzekeraars onderzocht, omdat “tekorten aan geneesmiddelen een grote impact kunnen hebben op patiënten, zorgaanbieders en zorgverzekeraars”. Om de regierol goed te kunnen oppakken, is verbetering nodig van hun inzicht in vraag en aanbod van medicijnen die mensen bij de apotheek kunnen krijgen, aldus de NZa.
De NZa verwacht van een zorgverzekeraar dat hij inzicht heeft in de huidige en toekomstige zorgvraag van zijn verzekerden en de beschikbare hoeveelheid geneesmiddelen. Zo kan een zorgverzekeraar op tijd ingrijpen, waardoor een tekort sneller kan worden opgelost of een tekort zelfs kan worden voorkomen. Zorgverzekeraars zijn voor dit verbeterde inzicht afhankelijk van anderen. Daarom roept de NZa onder andere fabrikanten, apotheken en overheidsinstanties op om zorgverzekeraars te helpen aan informatie zodat zij tot een goed totaalbeeld komen.
De NZa heeft haar bevindingen gedeeld met ZN en de individuele zorgverzekeraars: “We gaan ervan uit dat zij ermee aan de slag gaan. Het is aan zorgverzekeraars zelf om te bepalen hoe zij ervoor gaan zorgen dat mensen in Nederland tijdig de geneesmiddelen krijgen die zij nodig hebben.”
In een eerste reactie op het NZa-rapport heeft ZN bij het ministerie van VWS gepleit voor een onafhankelijk en verplicht meldpunt voor medicijntekorten. Nederland is een van de weinige landen in Europa zonder een centraal meldpunt voor geneesmiddelentekorten. Herhaalde oproepen aan ketenpartijen om informatie te delen met zorgverzekeraars hebben tot nog toe tot niets geleid.


Zorgverzekeraars nemen in de zorg supply chain 2 posities in te weten: [A] verkoper van verzekerde zorgverlening (zorgplicht) door derden en [B] inkoper van een deel van het totale assortiment van geneesmiddelen te leveren door derden. Daarmee zijn zij voor het deel van totale geneesmiddelenassortiment te vergelijken met supermarkten van het type discounter (bijv. Aldi). Met dien verstande dat de klant van Aldi bij assortimentsuitval kan overstappen naar de concurrent van Aldi. Met dit verschil wordt duidelijk wat de gebreken zijn van het in 2006 geïntroduceerde halfbakken model van de gereguleerde marktwerking. Immers, dit model gaat uit van het principe van het eten van 2 wallen: wel de voordelen van competitie maar niet de nadelen van verlies van klanten als gevolg van leveringsmanco’s. En dit model kan nu al jaren de overduidelijke gebreken tonen zonder dat overheid en politiek terugkeert op hun schreden van verkeerde beleidskeuze. Hoe lang nog voor aleer patiëntenvertegenwoordigingen dit beleid verdragen?
Hans Hof, onder meer voormalig voorzitter van BG Pharma.