De wetgeving over euthanasie ten spijt, bestaat er nog vaak onduidelijkheid over het al dan niet toepassen van een zelf gewild waardig levenseinde, omdat mensen die wens niet duidelijk genoeg of te laat doorgeven. Dat meldde de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) maandag desgevraagd.
Knelpunten
Na 10 jaar wetgeving over euthanasie is onder meer het opstellen van een wilsverklaring, die nodig is voor hulp bij zelfdoding, een knelpunt in het toepassen ervan.
Week van de Euthanasie
Van 6 tot en met 12 februari is de Week van de Euthanasie met als thema 10 jaar euthanasiewet. Onder meer zal de NVVE die week door het hele land voorlichting geven over wilsverklaringen en mensen begeleiden bij het eventueel invullen daarvan. “Het komt nog te vaak voor dat mensen het regelen van een euthanasieverklaring voor zich uitschuiven”, aldus een woordvoerder van de NVVE. “Het is natuurlijk iets waarover je goed moet nadenken. Daarom kun je er beter een keer echt voor gaan zitten.”
Wetgeving
Sinds 2002 is de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding van kracht, de euthanasiewet. De wilsverklaring, al dan niet schriftelijk, is een van de criteria waaraan moet worden voldaan alvorens euthanasie kan worden toegepast. Daarnaast moet er aan de wettelijke zorgvuldigheidseisen worden voldaan. Er moet onder meer sprake zijn van uitzichtloos en ondraaglijk lijden van de patiënt. De arts moet de patiënt geïnformeerd hebben over de situatie waarin deze zich bevindt en over diens vooruitzichten en er mag geen “redelijk” alternatief zijn.
Het Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg (Nivel) meldde eerder deze maand dat huisartsen niet vaker euthanasie toepassen. Wel wordt het sinds de invoering van de wet 10 jaar geleden vaker besproken. (ANP)