Het verschilt namelijk nogal hoe zorgaanbieders omgaan met het toepassen van dwang in de zorg, en met het verminderen daarvan. Ook ontbreekt het soms aan kennis om te zien wat dwang is, en hoe dat te voorkomen.
Zo hebben zorgverleners vaak niet in de gaten dat zij een vorm van dwang toepassen. Bijvoorbeeld als een cliënt zich niet echt verzet en de vertegenwoordiger geeft wel toestemming. Dan moeten de wettelijk vereiste stappen meestal toch worden gezet. Zorgverleners moeten hier meer scholing over krijgen.
Vertrouwenspersoon
Zorgaanbieders wijzen ook vaak niet op het bestaan van onafhankelijke vertrouwenspersonen. In de open jeugdhulp zijn er vormen van beperkingen of dwang zonder wettelijke grondslag. Algemene huisregels mogen ook niet zomaar beperkingen voor iedereen opleveren, bijvoorbeeld over telefoongebruik. Er moet steeds een afweging per persoon worden gemaakt.
Op het niveau van de organisatie gebruiken zorgaanbieders hun gegevens over gedwongen zorg te weinig. Zonder een goed overzicht kunnen ze ook niet genoeg doen om gedwongen zorg te verminderen.
