Thuiszorginstellingen zetten werknemers juridisch onder druk wanneer ze overstappen naar Buurtzorg Nederland. Dit blijkt uit stukken die in bezit zijn van de redactie van Skipr.
Strijd om de klant
De achtergrond van het conflict is een harde strijd om klanten in de thuiszorgmarkt. De betrokken thuiszorginstellingen stellen dat oud-werknemers klanten actief benaderen om ook over te stappen naar Buurtzorg. Volgens de betrokken thuiszorginstellingen is hier sprake van onrechtmatig handelen, aangezien het contact met de betreffende cliënten rechtens via de thuiszorgorganisatie loopt en niet via de werknemer. De betrokken werknemers worden daarom juridische stappen in het vooruitzicht gesteld met als doel geleden of nog te lijden schade, met name gederfde inkomsten, te verhalen.
Vertrouwde medewerkers
Directeur Jos de Blok van Buurtzorg Nederland verweert zich tegen de aantijging dat zijn medewerkers op onrechtmatige wijze cliënten ronselen. Volgens De Blok zijn het de cliënten zelf die aangeven dat ze zorg willen blijven ontvangen van medewerkers met wie ze vertrouwd zijn. “Wij voeren geen strijd, de cliënten kloppen bij ons aan”, aldus De Blok. “Wat mij betreft bouwen teams hun eigen cliëntenbestand op en beginnen ze met nul. De aanleiding voor juridische dreiging zit vaak in een gerucht over één enkele cliënt. De dreigbrieven hebben een grote impact op de medewerkers. Ze hebben vaak twintig jaar of langer voor deze organisaties gewerkt!”
De Blok stelt dat inmiddels vijftien instellingen oud-werknemers met juridische stappen dreigen. Een aantal instellingen zou niet alleen oud-werknemers, maar ook cliënten onder druk zetten.
‘Bangmakerij’
Voorzitter Marianne Kaljouw van de beroepsvereniging Verpleegkundigen en Verzorgenden Nederland (V & VN) vindt dat de betreffende thuiszorginstellingen hun boekje te buiten gaan en spreekt van “bangmakerij, die zo snel mogelijk moet stoppen”. “Mijn collega’s voelen zich bedreigd, ze worden bang gemaakt met klinkklare nonsens”, aldus Kaljouw in een reactie op de website van Skipr. “Zou het niet zo moeten zijn dat werkgevers zich richten op het behoud van personeel, in plaats van ze te bedreigen? En zou het ook niet zo moeten zijn dat patiënten en cliënten zelf mogen kiezen van wie ze zorg ontvangen?”